Pośredni Jastrzębi Ząb

Pośredni Jastrzębi Ząb (słow. Prostredný jastrabí zub[1]) – turnia w dolnym fragmencie Jastrzębiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest położony we wschodniej grani Jastrzębiej Turni. Od Wielkiego Jastrzębiego Zęba na zachodzie jest oddzielony Pośrednią Jastrzębią Szczerbiną, natomiast od Małego Jastrzębiego Zęba na wschodzie oddziela go Niżnia Jastrzębia Szczerbina. Jest środkową z trzech turni w tej grani, położoną tuż ponad Pośrednią Jastrzębią Szczerbiną. Grań zbiegająca do Niżniej Jastrzębiej Szczerbiny jest dosyć długa[2].

Pośredni Jastrzębi Ząb
Ilustracja
Pośredni Jastrzębi Ząb – druga turniczka na prawo od wierzchołka Jastrzębiej Turni
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pośredni Jastrzębi Ząb”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pośredni Jastrzębi Ząb”
Ziemia49°12′42,8″N 20°12′46,9″E/49,211889 20,213028

Stoki północne opadają z Pośredniego Jastrzębiego Zęba do Doliny Jagnięcej, południowe – do Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Południowa ściana Pośredniego Jastrzębiego Zęba ma ok. 300 m wysokości. W większości jest porośnięta trawą i kosodrzewiną, występują w niej też strome partie skaliste[2].

Na Pośredni Jastrzębi Ząb, podobnie jak na inne obiekty w Jastrzębiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na szczyt od północy z Doliny Jagnięcej przez Niżnią Jastrzębią Szczerbinę i jest nieco trudne (I w skali UIAA)[2].

Pierwsze wejścia:

  • letnie – nieznane, po 17 sierpnia 1911 r., przy przechodzeniu grani,
  • zimowe – Venceslava Mašková (-Karoušková), Karel Cerman, Z. Gráf, Oldřich Kopal, Drahomír Machaň i Svoboda, 17 marca 1951 r.[2]

Przypisy edytuj

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-12-29].
  2. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 114–115. ISBN 83-217-2472-8.