Pośrednie Jatki
Pośrednie Jatki (niem. Mittlere Fleischbank, słow. Stredné Jatky, węg. Középső-Mészárszék[1], 1980 m) – trawiasty grzbiet w Tatrach Bielskich na Słowacji, w ich głównej grani pomiędzy Zadnimi Jatkami i Skrajnymi Jatkami (Przednimi Jatkami), razem z którymi tworzy trzykilometrową grań Bielskich Jatek[2].
 Od lewej: Przełączka nad Wielkim Koszarem, Pośrednie Jatki, Skrajne Jatki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1980 m n.p.m. |
| Wybitność |
16 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′13″N 20°14′31″E/49,236944 20,241944
| |
Kulminacja Pośrednich Jatek znajduje się przy ich wschodnim końcu. Szczyt jest oddzielony dwoma niewyraźnymi przełączkami od sąsiednich wzniesień. Od Zadnich Jatek oddzielony jest Przełączką nad Wielkim Koszarem (1950 m), a od Skrajnych Jatek Przełączką nad Małym Koszarem (1964 m), które swą nazwy wzięły od górnych partii Doliny pod Koszary – Wielkiego Koszaru i Małego Koszaru, kotłów lodowcowych znajdujących się u północnych podnóży Pośrednich Jatek. Od Pośrednich Jatek na północ odbiegają dwa ramiona:
- Zadni Diabli Grzbiet oddzielający najwyższą część Doliny Kępy od Wielkiego Koszaru,
- Pośredni Diabli Grzbiet oddzielający Wielki Koszar od Małego Koszaru[3].
Na południowy zachód do Doliny Przednich Koperszadów ze zboczy Pośrednich Jatek opadają dwa równoległe żleby o wspólnej nazwie Żlebu spod Jatek[4].
Grzbiet Pośrednich Jatek ma długość około 400 m i na całej tej długości na południową stronę opadają z niego ścianki o wysokości dochodzącej do 30 m. Na północną stronę opada pasem ścian o wysokości dochodzącej do 100 m. Pomiędzy tymi ścianami a Pośrednim Diablim Grzbietem ciągnie się skośnie płytowo-trawiasty zachód. Po południowej stronie grani Pośrednich Jatek, około 20 m na zachód od najwyższego ich punktu znajduje się tunel o nazwie Przeziorowa Dziura (Vetrová jaskyňa)[3].
Pośrednie Jatki, podobnie jak cały grzbiet Jatek, położone są na terenie ścisłego rezerwatu. Prowadzący granią szlak Magistrali Tatrzańskiej został zamknięty w 1978 r.[5] Najlepiej widoczny grzbiet jest z zielonego szlaku przebiegającego u jego stóp i prowadzącego z Tatrzańskiej Kotliny przez Schronisko pod Szarotką do Doliny Białych Stawów[2].
-
Pośrednie Jatki od północnej strony -
Pośrednie i Skrajne Jatki -
Zadnie i Pośrednie Jatki -
Położenie Pośrednich Jatek
.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-01].
- ↑ a b Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.