Polikarp Krąkowski

Polikarp Krąkowski (ur. 1827 w Grzymałowie; zm. 1863 w Stanisławowie) – major wojsk powstańczych powstania styczniowego.

Polikarp Krąkowski
Herb
Trąby herb Krąkowskich
Rodzina

Krąkowscy herbu Trąby

Data i miejsce urodzenia

ok. 1827
Grzymałów(obecnie cześć Swarzędza)

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1863
Stanisławów

Ojciec

Szymon Erazm Krąkowski

Matka

Michalina z Brzeżańskich

Żona

Helena Psarska

Dzieci

Konstanty
Franciszek
Leon
Helena

Życiorys edytuj

Urodził się w 1827 w Grzymałowie (obecnie część Swarzędza) w szlacheckiej rodzinie Krąkowskich herbu Trąby. Był synem Erazma Szymona i Michaliny z Brzeżańskich. Wychowany został w patriotycznym duchu. Ojciec Polikarpa był legionistą, żołnierzem napoleońskim, oficerem, powstańcem z 1831 i 1848 roku. Krąkowski był posesorem dóbr Bartodzieje. Jego żoną była Helena Psarska. Mieli czworo dzieci, synów: Konstantego, Franciszka, Leona i córkę Helenę.

Krąkowski wziął czynny udział w powstaniu styczniowym. Walczył jako oficer w stopniu majora, w oddziale pułkownika Teodora Cieszkowskiego. Ta partia powstańcza została rozbita przez wojska rosyjskie 10 kwietnia 1863 pod Broszęcinem. Oddział poszedł w rozsypkę. Ranny Cieszkowski został zabity w Leśniakach Chabielskich.
Krąkowskiego kozacka pogoń dopadła w pobliskim Stanisławowie, zginął około godziny ósmej, razem z nim polegli Jan Imielnicki i Stefan Szymański. Zamordowani od kozaków jak napisał w ich aktach zgonów ks. Stanisław Wiśniewski, proboszcz parafii Chabielice. Śmierć Krąkowskiego opisał Z.Kolumna w Pamiątce dla rodzin polskich: (...) wzięty do niewoli w drodze ze wszystkiego obdarty a w końcu przy hucznym śmiechu i szyderstwach żołdactwa zastrzelony, pozostawił sześcioro dzieci[1].

Powstańcy zostali pochowani 13 kwietnia 1863 na cmentarzu w Chabielicach.

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof Wiśniewski, Teodor Cieszkowski – krótki opis działalności w kaliskiem. Walka i śmierć [w:] Gloria victis 1863 r. Studia i szkice z dziejów Powstania Styczniowego, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Archiwum Państwowe w Piotrkowie Trybunalskim, Warszawa-Piotrków Trybunalski 2013, s.166

Bibliografia edytuj