Portal:Średniowiecze/Wyróżniony artykuł

Codex Beratinus – pochodzący z VI wieku rękopis Nowego Testamentu, pisany uncjałą na nasączonym purpurą welinie. Zawiera Ewangelię Mateusza i Ewangelię Marka, z lukami. Jest jednym z purpurowych kodeksów uncjalnych, obok Petropolitanus Purpureus, Sinopensis i Rossanensis.

Wczesna historia kodeksu jest przedmiotem spekulacji. Według not marginalnych od roku 1356 przechowywany był na górze Berat. Dzisiaj przechowywany jest w Tiranie. Dla świata naukowego stał się znany po roku 1875.