Portal:Biblia/Artykuł miesiąca
Od końca XIX wieku najważniejszymi świadkami tekstu Nowego Testamentu (NT) są kodeks Synajski i Watykański. Wszystkie naukowe wydania tekstu NT opierają się na tych dwu kodeksach. Konstanty Tischendorf i Hermann von Soden oparli swoje wydania głównie na Kodeksie Synajskim, wszyscy pozostali wydawcy oparli się na Kodeksie Watykańskim. Oba rękopisy reprezentują aleksandryjską tradycję tekstu NT, jednak zachodzą pomiędzy nimi liczne różnice. Herman Hoskier obliczył, że w tekście samych tylko Ewangelii zachodzi 3036 różnic pomiędzy Sinaiticus a Vaticanus (nie licząc błędów itacyzmu).
- Razem - 3036[1]
Różnice te wynikają stąd, że oba rękopisy reprezentują dwie odmienne podgrupy tekstu aleksandryjskiego, ponadto w Ewangelii Jana 1,1-8,38 Sinaiticus reprezentuje tekst zachodni, a w dalszych partiach Ewangelii Jana ma również sporo zachodnich naleciałości.
Hoskier zauważył, że znaczna część różnic ma charakter gramatyczny: ως i ωσπερ, παντα i απαντα, ως i ωςει, εναντιον i ενωπιον, εστηκοτων i εστωτων, εαυτου i αυτου, με i εμε, οικιαν i οικον, ετερον i αλλον oraz αλληλον, πιειν i πειν oraz πιν, ηυδοκησεν i ευδοκησεν, ευθυς i ευθεως, σπυριδας i σφυριδας, καγω i και εγω, υποκατω i υποποδιον, εαν i αν, απο i υπο, προς αυτους i αυτοις, επι i εις, ινα i οπως[2].