Wikipedia

Powłoki ochronne

Powłoka ochronna – warstwa wytworzona na powierzchni metalu lub innego materiału konstrukcyjnego w celu zabezpieczenia go przed korozją. Powłoki są klasyfikowane na podstawie:

  • mechanizmu ochrony (np. izolacyjne, anodowe, katodowe)
  • sposobu nanoszenia (np. chemiczne, dyfuzyjne, zanurzeniowe)
  • składu (np. tlenkowe, metaliczne, smarowe)
  • trwałości (np. czasowe)

Powłoki ochronne edytuj

Wyróżnia się powłoki:

  • anodowe – wykazujące w danym środowisku korozyjnym niższy potencjał niż potencjał chronionego metalu
  • chemiczne – otrzymywane w wyniku reakcji chemicznej metalu z odpowiednimi roztworami bez udziału prądu elektrycznego
  • czasowe – nakładane na metal lub wytwarzane w reakcjach chemicznych zachodzących na powierzchni; utrzymują się tylko przez określony czas, np. czas transportu i magazynowania
  • dyfuzyjne – otrzymywane przez dyfuzję atomów substancji chroniącej od chronionego metalu (np. nawęglanie, azotowanie, węgloazotowanie, tytanowanie, kaloryzowanie)
  • elektrolityczne (galwaniczne) – wytwarzane na powierzchni metalu metodą galwanizacji
  • emaliarskie – otrzymywane przez nałożenie na chroniony metal substancji niemetalicznej (najczęściej są to związki krzemianowe), która jest później stapiana przez wypalanie
  • katodowe – wykazujące w danym środowisku korozyjnym wyższy potencjał niż potencjał chronionego metalu
  • kondensacyjne – otrzymywane przez redukcję metalu bez stosowania zewnętrznego źródła prądu elektrycznego
  • konwersyjne – wytworzone na powierzchni metalu w wyniku obróbki chemicznej lub elektrochemicznej (np. fosforanowanie)
  • malarskie – otrzymywane przez lakierowanie wyrobów
  • metalizacyjne – otrzymywane na powierzchni metalu metodą metalizacji natryskowej oraz platerowanie
  • niemetaliczne izolujące – oddzielające metal od środowiska korozyjnego warstwą niemetaliczną
  • pasywacyjne – wytworzone na metalach szczelne warstwy produktów ich reakcji z substancjami aktywnymi chemicznie, występującymi w środowisku (proces pasywacji)
  • smarowe – otrzymywane przez nałożenie na metal niewysychającej warstwy smaru
  • tlenkowo-anodowe – otrzymywane przez elektrochemiczne utlenianie metalu w procesie anodowania
  • zanurzeniowe (ogniowe) – otrzymywane przez zanurzenie chronionego wyrobu metalowego w innym roztopionym metalu chroniącym (np. cynk na wyrobach stalowych jest aktywną powłoką anodową, co oznacza, że po uszkodzeniu jej ciągłości podłoże nadal jest chronione jako katoda)

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Red. Małgorzata Wiśniewska, Encyklopedia dla wszystkich Chemia, Wydawnictwo Naukowe i Techniczne Warszawa, str. 295

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Powłoki_ochronne&oldid=72606057”