Powstanie w Tazos – konflikt między polis Tazos a dążącymi do przemiany Związku Delijskiego we własne imperium Atenami, zakończone całkowitym podbojem tego pierwszego w 462 p.n.e.

Powstanie w Tazos
Ilustracja
Wybrzeże Tazos (Thasos)
Czas

465 p.n.e.-462 p.n.e.

Miejsce

Tazos (Thasos)

Terytorium

Grecja

Przyczyna

Próba wystąpienia Tazos z Ateńskiego Związku Morskiego

Wynik

zwycięstwo Aten, całkowite podporządkowanie Tazos

Strony konfliktu
Ateny Tazos
Dowódcy
Kimon
Straty
cała flota skonfiskowana, zniesione umocnienia
brak współrzędnych

Po 477 roku Ateny dążyły do wzmocnienia swojej pozycji w ramach Związku Delijskiego, posiadały stałą silną flotę, utrzymywaną głównie z wpłat miast sprzymierzonych do skarbca Związku. Wobec zmniejszenia się perskiego zagrożenia, interesy członków Związku zaczęły się zmieniać: Ateny zmierzały ku hegemonii, sprzymierzeńcy zaś chcieli zmniejszenia obciążeń finansowych. W roku 465 p.n.e. próbę wystąpienia ze Związku podjęli mieszkańcy bogatej i posiadającej silną flotę wyspy Tazos (Thasos)[1].

Ateny mogły pogodzić się z precedensem lub spróbować stłumić bunt. Dążąc do umocnienia swej pozycji i zabezpieczenia swych interesów na północy, przeciwko buntownikom skierowano flotę ateńską pod wodzą Kimona, która rozbiła przeciwnika w bitwie morskiej i zdobyła 33 okręty, a następnie wysadziła oddziały armię na wyspę. Równolegle na trackim wybrzeżu wysadzono desant, dążąc do założenia tam kolonii[1]. W następnym roku ekspedycja tracka zakończyła się klęską w następstwie bitwy pod Drabeskos, ale walki na Tazos toczyły się dla Aten pomyślnie, których wojska zamknęły Tazos w oblężeniu[2].

Tazos zwróciło się o pomoc do Sparty, która w tajnym porozumieniu zgodziła się zaatakować Attykę, uważając wzrost potęgi Aten za zagrożenie. Sama jednak miała problem z trwającym od kilku lat powstaniem Messynie, a na dodatek zrujnowało ją trzęsienie ziemi w 464, po którym nastąpiła rewolta helotów. Sparta sama musiała prosić Ateny o pomoc, które udzieliły jej postaci armii pod dowództwem Kimona[2].

Wobec sporów między rozmaitymi miastami greckimi, Tazos pozostało bez pomocy i w 462 skapitulowało. Ateny uczyniły z niego miasto-poddane, co miało być ostrzeżeniem dla innych członków Związku Delijskiego. Flota miasta została przejęta przez Ateny, podobnie jak kopalnie złota i ziemie na kontynencie; zamknięto mennicę i zburzono mury miejskie[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Hammond 1973 ↓, s. 353.
  2. a b Hammond 1973 ↓, s. 354.

Bibliografia edytuj

  • N.G.L. Hammond: Dzieje Grecji. Anna Świderkówna (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973.