Prefektura terytorialna
Prefektura terytorialna – typ jednostki kościelnego podziału administracyjnego, spotykany w Kościele Starokatolickim w RP.
Prefektura terytorialna oznacza część Ludu Bożego w określonych granicach terytorium, która z racji szczególnych okoliczności nie została jeszcze ukonstytuowana jako diecezja. Ze względu na szczególne warunki, piecza o ten lud zostaje powierzona Prefektowi terytorialnemu, który winien być ustanowiony prałatem i kieruje nim, na podobieństwo biskupa diecezjalnego, jako własny jej pasterz.
Prefektura terytorialna jest pierwszym krokiem w organizowaniu na danym terytorium struktury kościelnej. Kieruje nią w imieniu Zwierzchnika Prefekt terytorialny, który jest jej własnym Ordynariuszem.[2] Prefekt otrzymuje z urzędu honorowy tytuł Prałata.[3] Następnym wyższym typem kościelnej jednostki administracyjnej jest Diecezja. Prefektura jest tworzona na terenach misyjnych, jako etap stabilizacji struktur kościelnych, zanim można będzie tam utworzyć normalne diecezje.
Obecnie Kościół posiada 1 prefekturę terytorialną.
Lista prefektur edytuj
Wielka Brytania
Przypisy edytuj
- ↑ Prawo Kanoniczne Kościoła Starokatolickiego w RP, Dział IV Podział administracyjny Kościoła, Rozdział 2 Kościoły partykularne, Kanon 351.
- ↑ Prawo Kanoniczne Kościoła Starokatolickiego w RP, Dział III Władze i zwierzchności, Rozdział 10 Prefekci terytorialni, Kanon 325.
- ↑ Prawo Kanoniczne Kościoła Starokatolickiego w RP, Dział III Władze i zwierzchności, Rozdział 12 Godności honorowe, Kanon 325.