Przechodki Wielkie – położona na wysokości około 498 m przełęcz pomiędzy masywem Sokolicy i Przechodnim Wierchem[1]. Dawniej była to również polana. Rejon przełęczy porasta las świerkowo-jodłowy, w którym występuje modrzew polski. W 1894 r. Józef Zubrzycki pisał: „...zdaje się, jest to jedyne oprócz Tatr, pewne miejsce, gdzie to drzewo liczniej dziko występuje”[2]. Stwierdzono tutaj również w 1981 r. występowanie rzadkiej w Polsce chronionej rośliny – pluskwicy europejskiej[3].

Przechodki Wielkie
Ilustracja
Widok z Sokolicy na Pieniński Przełom. W dole Przechodni Wierch i Przechodki Wielkie
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Wysokość

498 m n.p.m.

Pasmo

Pieniny, Pieninki

Sąsiednie szczyty

Sokolica, Przechodni Wierch

Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem
Mapa konturowa gminy Krościenko nad Dunajcem, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Przechodki Wielkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Przechodki Wielkie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Przechodki Wielkie”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przechodki Wielkie”
Ziemia49°24′53,8″N 20°26′36,3″E/49,414944 20,443417

Do lat 30. XX wieku istniał szlak turystyczny, biegnący od „Gospody Pienińskiej”, lewym brzegiem Dunajca, przez Małe Przechodki i Przechodki Wielkie do ujścia Pienińskiego Potoku, dalej na Górę Zamkową. Było to dość popularne przed wojną przejście. Szlak ten wytyczony przez księdza Gadowskiego, od 1926 r. zwany „Skalną Percią”, został zamknięty z chwilą utworzenia Pienińskiego Parku Narodowego w 1932 r.[2] Istniejące na obydwu tych przełęczach polanki zarosły już lasem[1]. Jest tu jedno ze stanowisk cisa pospolitego w Pieninach[4].

Przechodki Wielkie znajdują się w Pienińskim Parku Narodowym, w granicach Krościenka nad Dunajcem, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-09].
  2. a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 274, ISBN 83-915859-4-8.
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  4. Jan Bodziarczyk, Tomasz Matosz, Rozmieszczenie, warunki występowania i struktura populacji cisa pospolitego Taxus baccata L. w Pienińskim Parku Narodowym, „Pieniny – Przyroda i Człowiek. Monografie”, 18, s. 184.

Linki zewnętrzne

edytuj