Punkty kardynalne – pary punktów leżące na osi układu optycznego, pozwalające zbudować obraz dowolnego punktu z obszaru przyosiowego[1].

G1 - punkt główny przedmiotowy, G2 - punkt główny obrazowy, L1 - płaszczyzna główna przedmiotowa, L2 - płaszczyzna główna obrazowa, O - oś optyczna, F1 - ognisko przedmiotowe, F2 - ognisko obrazowe.

Jako punkty kardynalne przyjmuje się[1]:

W astronomii punktami kardynalnymi, stanowiącymi podstawę orientacji są: punkt północny (na przecięciu horyzontu i południka niebieskiego, po stronie bieguna północnego), punkt południowy (po stronie przeciwnej), punkt wschodni (na przecięciu horyzontu i koła wierzchołkowego, leżącego w płaszczyźnie prostopadłej z płaszczyzną południka po stronie, gdzie wschodzą ciała niebieskie), punkt zachodni (po przeciwnej stronie niż punkt wschodni).

Przypisy edytuj

  1. a b „Encyklopedia fizyki” praca zbiorowa PWN 1973 t. 1 s. 881.