Pusta woda
Pusta woda – wspomnienia z warszawskiego getta opublikowane przez Krystynę Żywulską w roku 1963.
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka | |
| Typ utworu |
wspomnienia |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
1963 |
Treść książki i losy Krystyny Żywulskiej
edytujKrystyna Żywulska urodziła się w 1914 roku jako Sonia Landau. W czasie okupacji, w 1941 roku, wraz z rodziną została przesiedlona do warszawskiego getta, gdzie spędziła dwa pełne udręki lata. Matka Soni, starając się stworzyć w nieludzkich warunkach getta pozory normalności, stawiała na kuchence garnek, lecz nie mając nic, co można by doń wrzucić, gotowała samą „pustą” wodę. Żeby oszukać głód, żeby odpędzić i zwieść wszechobecny strach. Książka opowiada też o szaleńczej ucieczce z getta, o udziale w polskim ruchu oporu, już pod fałszywym imieniem i nazwiskiem Krystyna Żywulska. Po aresztowaniu w 1943 roku autorka została osadzona w obozie Auschwitz-Birkenau. Jednak akcja Pustej wody kończy się w więzieniu na Pawiaku, tuż zanim autorka została wysłana do Oświęcimia[1].
Pusta woda została napisana w dwadzieścia lat po tomie wspomnień Przeżyłam Oświęcim. Autorka w rozmowie z Barbarą Engelking-Boni opowiadała, że stworzyła tę książkę uważając, że ludzie wciąż nie wyciągnęli należytych wniosków z lat wojny – zbrodni, pogardy i hańby[2]. Napisała jedną z najdobitniej antyrasistowskich książek swego czasu – opisując czyny ludzi dobrych i złych, wykolejonych i czystych – tak Niemców, Polaków, jak i Żydów. Gdy po Marcu 1968 rozwinęła się w Polsce antysemicka kampania, Żywulska, która dopiero w Pustej wodzie ujawniła swoje żydowskie pochodzenie, została poddana ostracyzmowi, a jej synowie byli zmuszeni do opuszczenia kraju. W ślad za nimi udała się najpierw do Monachium, a następnie do Düsseldorfu, gdzie pozostała aż do śmierci w 1992 roku[3].
Losy książki
edytujPowieść Pusta woda (1963) doczekała się w Polsce kilku wydań, opublikowana została również w języku angielskim Empty Water, francuskim L’eau vide, niemieckim Leeres Wasser, japońskim 空の水[4]. Od 2012 roku rozwija się projekt filmu fabularnego na podstawie książki Pusta woda[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Pusta woda, Instytut Wydawniczy LATARNIK [dostęp 2019-10-20] [zarchiwizowane 2021-07-29] (pol.).
- ↑ W czasie zawieszonym [online], tygodnikpowszechny.pl, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2019-10-20] (pol.).
- ↑ Julia Pańków, Powiedz mi, jak się nazywam [online], wyborcza.pl, 20 kwietnia 2008 [dostęp 2019-10-20].
- ↑ tCHu – Krystyna Zywulska – Pusta woda [online], tchu.com.pl [dostęp 2019-10-20].
- ↑ Wrażenia z Producers on the Move [online], pisf.pl, 11 czerwca 2012 [dostęp 2019-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-18] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Tatiana Berenstein, Artur Eisenbach, Adam Rutkowski (oprac.): Eksterminacja Żydów na ziemiach polskich w okresie okupacji hitlerowskiej. Zbiór dokumentów. Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 1957.
- Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013. ISBN 978-83-63444-27-3.
- Emanuel Ringelblum: „Kronika getta warszawskiego wrzesień 1939 – styczeń 1943”, Warszawa 1988.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zeznania dotyczące warszawskiego getta złożone przed Główną Komisją Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce
- Powiedz mi, jak się nazywam – esej Julii Pańków o Krystynie Żywulskiej
- Prawdziwe życie Sonji Landau – Portret Krystyny Żywulskiej na łamach „Frankfurter Allgemeine Zeitung”
- Niezwykłe życie Krystyny Żywulskiej - artykuły o autorce i między innymi o powieści Pusta woda na stronie holocaust.report