Ręczny miotacz gazu

Ręczny miotacz gazu (RMG) jest to urządzenie miotające ciekły roztwór związków o działaniu drażniącym. Wspomniany roztwór może mieć konsystencję ruchliwej cieczy - wówczas rozpylana jest chmura aerozolu, lub może być lepką cieczą - wówczas miotany jest strumień "żelu". Niektóre preparaty zawierają składniki powodujące ich pienienie się po naniesieniu na powierzchnię - wówczas na opakowaniu znajduje się oznaczenie "piana".

Przykładowy RMG, ogólnodostępny w Polsce

Środkami drażniącymi, stosowanymi w większości preparatów dostępnych na rynku są kapsaicynoidy, pochodzące z ekstraktu z papryki - tego rodzaju preparaty są oznaczone skrótem "OC", od "Oleoresin Capsicum". Spotkać można również preparaty zawierające syntetyczny kapsaicynd - pelargonic acid vanillylamide, oznaczone na opakowaniu skrótem PAVA. Trzecim rodzajem miotaczy dostępnym w Polsce, są miotacze zawierające środek CS, czyli 2-chlorobenzylidenomalononitryl[1][2].

Ręczne miotacze gazu są stosowane przez służby porządkowe (np. policję) jako środek przymusu bezpośredniego (ŚPB) do neutralizacji agresywnie zachowujących się podejrzanych. Bezpośredni kontakt z RMG powoduje silne podrażnienie skóry, górnych dróg oddechowych, kaszel, podrażnienie i łzawienie oczu. Efektem zastosowania jest niezdolność napastnika do dalszego ataku przez kilka do kilkunastu minut (w skrajnych przypadkach do kilku godzin). RMG nie powoduje trwałych obrażeń ciała. Może występować także w postaci pistoletu. Ręczne miotacze gazu używane są również do samoobrony przez osoby cywilne. Ustawa o broni i amunicji w art. 11 zwalnia posiadacza ręcznego miotacza gazu od obowiązku uzyskania pozwolenia na broń.

Przypisy

edytuj
  1. Eugene J. Olajos, Woodhall Stopford (red.), Riot Control Agents Issues in Toxicology, Safety, and Health, CRC Press, 2004, DOI10.1201/9780203497760, ISBN 0-415-29902-0, ISBN 978-0-429-23362-3.
  2. Rafał Borusiewicz i inni, Differentiation of oleoresin capsicum sprays based on their capsaicinoid profiles, „Forensic Science International”, 328, 2021, s. 111031, DOI10.1016/j.forsciint.2021.111031 [dostęp 2023-06-22] (ang.).

Zobacz też

edytuj