Radiometr DP-11radziecki przyrząd dozymetryczny, używany między innymi w ludowym Wojsku Polskim, przeznaczony do rozpoznawania skażeń promieniotwórczych.

Charakterystyka przyrządu

edytuj

Radiometr DP-11 służył do pomiaru stopnia skażenia ludzi, sprzętu oraz żywności i wody substancjami gamma i beta-promieniotwórczymi. Przy pomocy przyrządu można było określić stopień skażenia powierzchni i materiałów do 106 rozp/min/cm² przy dawce ekspozycyjnej 500 mR/h. Składał się z pulpitu, 90 cm sondy, słuchawek nagłownych i pasów nośnych. Obsługiwał go jeden żołnierz – dozymetrysta[1]. Montowany był między innymi na samochodach rozpoznania skażeń GAZ-69rs[2].

Dane taktyczno-techniczne[1]
  • zakres:
    • pierwszy – pomiar mocy dawki promieniowania gamma w granicach 0,03–0,4 mR/h i natężenia promieniowania beta w granicach 150–2000 rozp/min/cm²,
    • drugi – pomiar mocy dawki promieniowania gamma w granicach 0,3–20 mR/h i natężenia promieniowania beta w granicach 1500–100000 rozp/min/cm² przy położeniu ochraniacza przesłaniającego B1 i 70000 – 1000000 rozp/min/cm² przy położeniu ochraniacza przesłaniającego B2.
  • błąd pomiaru – ±30%.
  • masa urządzenia – 5,4 kg
  • masa skrzynki transportowej – 5,2 kg
  • zasilanie – baterie
  • czas pracy – 50 godzin.

Przypisy

edytuj
  1. a b Nowak 2001 ↓, s. 90.
  2. Nowak 2001 ↓, s. 85.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj