Wikipedia

Rajdowe Mistrzostwa Europy 1982

Sezon Rajdowych Mistrzostw Europy 1982 był 30 sezonem Rajdowych Mistrzostw Europy (FIA European Rally Championship). Składał 47 rajdów, o różnych współczynnikach (1,2,3,4), rozgrywanych w Europie.

Sezon 1982
Rajdowych Mistrzostw Europy
Liczba rajdów

47

Pierwsza runda

Jänner Rallye

Ostatnia runda

Rally d’Aosta

Mistrzowie
Kierowcy

Antonio Fassina

Poprzedni sezon Następny sezon
Multimedia w Wikimedia Commons

Kalendarz

edytuj

W sezonie 1982 do mistrzostw Europy zaliczane było 47 rajdów, o różnym stopniu punktacji w ERC, rajdy z najwyższym współczynnikiem – 4, były punktowane najwyżej, potem rajdy o współczynniku 3, 2 i 1[1].

Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wsp. rajdu Wyniki
1 6–9 stycznia   13. Rajd Jänner   Franz Wittmann sen. 2 Wynik
2 30–31 stycznia   17. Rajd Arktyczny   Timo Salonen 1 Wynik
3 5–7 lutego   25. Boucles de Spa – Monopol   Guy Colsoul 2 Wynik
4 5–7 lutego   12. BP Galway International Rally   Jimmy McRae 2 Wynik
5 12–14 lutego   32. Rajd Szwecji   Stig Blomqvist 4 Wynik
6 18–21 lutego   30. Rajd Costa Brava   Antonio Fassina 4 Wynik
7 19–20 lutego   Int. ADAC-Sachs Winterrallye 1982   Jochi Kleint 2 Wynik
8 26–28 lutego   27. Hankiralli   Stig Blomqvist 2 Wynik
9 12–14 marca   66. Targa Florio Rally   Tonino Tognana 2 Wynik
10 19–21 marca   30. Rally Sol – RACE   Andrea Zanussi 2 Wynik
11 26–28 marca   3. Rallye International des Garrigues   Bruno Saby 1 Wynik
12 1–3 kwietnia   5. Rally Costa Smeralda   Michele Cinotto 3 Wynik
13 2–4 kwietnia   11. Int. ADAC-Saarland Rallye   Harald Demuth 1 Wynik
14 9–13 kwietnia   43. Rothmans Circuit of Ireland   Jimmy McRae 1 Wynik
15 14–15 kwietnia   25. Critérium Alpin – Behra   Jean-Luc Thérier 3 Wynik
16 16–18 kwietnia   26. Atrium Sauna ARBÖ Rallye   Sepp Haider 1 Wynik
17 22–24 kwietnia   15. Rallye dell’Isola d’Elba   Fabrizio Tabaton 3 Wynik
18 1–3 maja   13. Rajd Bułgarii   Andrea Zanussi 4 Wynik
19 20–22 maja   12. Rally 4 Regioni   Luigi Battistolli 4 Wynik
20 21–23 maja   11. Lotto Haspengouwrally   Guy Colsoul 1 Wynik
21 28–30 maja   7. South Swedish Rally   Stig Blomqvist 2 Wynik
22 10–12 czerwca   5. Rally Internazionale della Lana   Miki Biasion 1 Wynik
23 11–12 czerwca   31. Int. ADAC-Rallye Hessen   Jochi Kleint 2 Wynik
24 12–15 czerwca   37. Arnold Clark Scottish Rally   Hannu Mikkola 3 Wynik
25 18–20 czerwca   17. Danube Rallye   Leo Pavlík 2 Wynik
26 25–26 czerwca   18. Rajd Ypres   Marc Duez 4 Wynik
27 1–3 lipca   7. Rally Il Ciocco e Valle del Serchio   Tonino Tognana 2 Wynik
28 9–11 lipca   9. Rallye Škoda   Attila Ferjáncz 2 Wynik
29 9–11 lipca   3. Rallye CS   Antonio Fassina 2 Wynik
30 15–18 lipca   15. Int. AvD/STH-Hunsrück Rallye   Harald Demuth 3 Wynik
31 6–8 sierpnia   23. Rali Vinho da Madeira   Antonio Fassina 3 Wynik
32 24–26 sierpnia   7. Rajd Halkidiki   Jimmy McRae 4 Wynik
33 3–5 września   13. Bianchi Rally   Marc Duez 2 Wynik
34 4–5 września   11. Hebros Rally   Attila Ferjáncz 2 Wynik
35 10–11 września   14. Int. Rallye Tatry   Peter Mattig 1 Wynik
36 11–12 września   19. Rally Príncipe de Asturias   Antonio Zanini 1 Wynik
37 16–18 września   20. Rothmans Manx International Rally   Jimmy McRae 2 Wynik
38 17–19 września   16. YU Rally   Branislav Küzmič 2 Wynik
39 17–22 września   41. Tour de France Automobile   Jean-Claude Andruet 4 Wynik
40 24–26 września   10. Rajd Cypru   Antonio Fassina 4 Wynik
41 30 września-3 października   23. Rallye International du Vin et du Valais   Sepp Haider 2 Wynik
42 1–3 października   6. Rally El Corte Inglés   Genito Ortiz 1 Wynik
43 16–17 października   17. Rallye d’Antibes   Bernard Béguin 3 Wynik
44 3–7 listopada   12. Rali Urbibel Algarve   Joaquim Santos 2 Wynik
45 11–14 listopada   10. Rallye di San Marino – Trofeo Stracciari   Tonino Tognana 2 Wynik
46 27–28 listopada   18. Rallye Catalunya   Antonio Zanini 2 Wynik
47 10–12 grudnia   12. Rally d’Aosta   Fabrizio Tabaton 1 Wynik

Klasyfikacja kierowców[1][2]

edytuj

Tabela obejmuje tylko pierwszą dziesiątkę zawodników. Uwzględniono tylko rajdy z najwyższym współczynnikiem (4). W mistrzostwach punktowane było pierwsze dziesięć miejsc, zawodników zarejestrowanych w ERC w stosunku: 20, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 3, 2, 1 pkt. Następnie zdobyta liczba punktów mnożona była przez współczynnik rajdu (od 1 do 4).

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Season 1982 ERC 1982. ewrc-results.com. [dostęp 2017-11-30]. (pol.).
  2. ↑ CHAMPIONNAT O’EUROPE DES RALLYES 1982 POUR CONDUCTEURS. www.krupa.info.pl. [dostęp 2022-09-09]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rajdowe_Mistrzostwa_Europy_1982&oldid=75188495”