Rajdowe Mistrzostwa Europy 1983

Sezon Rajdowych Mistrzostw Europy 1983 był 31 sezonem Rajdowych Mistrzostw Europy (FIA European Rally Championship). Składał 45 rajdów, o różnych współczynnikach (1,2,3,4), rozgrywanych w Europie.

Sezon 1983
Rajdowych Mistrzostw Europy
Liczba rajdów

45

Pierwsza runda

Jänner Rallye

Ostatnia runda

Rally d’Aosta

Mistrzowie
Kierowcy

Miki Biasion

Poprzedni sezon Następny sezon

Kalendarz

edytuj

W sezonie 1983 do mistrzostw Europy zaliczane było 45 rajdów, o różnym stopniu punktacji w ERC, rajdy z najwyższym współczynnikiem – 4, były punktowane najwyżej, potem rajdy o współczynniku 3, 2 i 1[1].

Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wsp. rajdu Wyniki
1 6–8 stycznia   14. Rajd Jänner   Franz Wittmann sen. 2 Wynik
2 28-30 stycznia   18. Rajd Arktyczny   Lasse Lampi 1 Wynik
3 4-6 lutego   26. Boucles de Spa - Monopole   Marc Duez 3 Wynik
4 11-13 lutego   33. Rajd Szwecji   Hannu Mikkola 4 Wynik
5 18-20 lutego   31. Rajd Costa Brava   Miki Biasion 4 Wynik
6 25-26 lutego   Int. ADAC-Sachs Winterrallye 1983   John Buffum 2 Wynik
7 25-26 lutego   28. Hankiralli   Lasse Lampi 1 Wynik
8 3-5 marca   67. Rajd Targa Florio   Gianfranco Cunico 2 Wynik
9 11-13 marca   31. Rally Sol - RACE   Miki Biasion 3 Wynik
10 23-26 marca   6. Rajd Costa Smeralda   Miki Biasion 4 Wynik
11 1-5 kwietnia   44. Rothmans Circuit of Ireland   Russell Brookes 2 Wynik
12 8-10 kwietnia   26. Critérium Alpin - Behra   Bruno Saby 3 Wynik
13 8-10 kwietnia   12. Int. ADAC-Saarland Peugeot-Talbot Rallye   Manfred Hero 1 Wynik
14 14-17 kwietnia   1200 Minuten ARBÖ Rallye   Franz Wittmann sen. 1 Wynik
15 7-9 maja   14. Rajd Bułgarii   Antonio Zanini 4 Wynik
16 12-14 maja   13. Rally 4 Regioni   Miki Biasion 3 Wynik
17 13-15 maja   12. Lotto Haspengouwrally   Marc Duez 2 Wynik
18 20-23 maja   8. South Swedish Rally   Mats Jonsson 2 Wynik
19 26-28 maja   12. Günaydin Rally   Ilia Chubrikov 1 Wynik
20 26-29 maja   32. Volta Galp a Portugal   José Pedro Borges 1 Wynik
21 3-5 czerwca   6. Rally Internazionale della Lan   Carlo Capone 2 Wynik
22 3-5 czerwca   32. Int. ADAC-Rallye Hessen   Erwin Weber 2 Wynik
23 11-12 czerwca   4. Rallye des Garrigues   Guy Fréquelin 2 Wynik
24 11-14 czerwca   38. Arnold Clark Scottish Rally   Stig Blomqvist 2 Wynik
25 17-19 czerwca   18. Danube Rallye   Attila Ferjáncz 2 Wynik
26 24-26 czerwca   19. Ypres 24 Hours Rally   Miki Biasion 3 Wynik
27 7-10 lipca   16. Int. AvD/STH Hunsrück Rallye   Erwin Weber 3 Wynik
28 15-17 lipca   10. Rallye Škoda   Gerhard Kalnay[a] 2 Wynik
29 5-7 sierpnia   24. Rajd Madery   Miki Biasion 4 Wynik
30 23-25 sierpnia   8. Rajd Halkidiki   Tonino Tognana 4 Wynik
31 2-4 września   14. Criterium Lucien Bianchi   Robert Droogmans 2 Wynik
32 3-4 września   12. Rally Hebros   Ilia Chubrikov 2 Wynik
33 9-10 września   15. Int. Rallye Tatry   Franco Ceccato 1 Wynik
34 14-17 września   21. Rothmans Manx International Rally   Henri Toivonen 2 Wynik
35 16-18 września   17. YU Rally   Heinz Klausner 2 Wynik
36 17-18 września   20. Rallye Internacional Príncipe de Asturias   Genito Ortiz 2 Wynik
37 19-23 września   42. Tour de France Automobile   Guy Fréquelin 3 Wynik
38 23-25 września   11. Rajd Cypru   Jimmy McRae 4 Wynik
39 29 września-1 października   24. Rallye International du Vin et du Valais   Robert Droogmans 2 Wynik
40 7-9 października   7. Rally El Corte Inglés   Genito Ortiz 1 Wynik
41 13-15 października   18. Rajd Antibes   Jean-Luc Thérier 4 Wynik
42 21-23 października   19. Rallye Catalunya   Adartico Vudafieri 2 Wynik
43 3-5 listopada   13. Rali Sagres Europa Algarve   Olivier Tabatoni 2 Wynik
44 10-12 listopada   11. Rallye di San Marino - Trofeo Stracciari   Miki Biasion 3 Wynik
45 7-11 listopada   13. Rally d’Aosta   Gianfranco Cunico 1 Wynik
  1. Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej 10. Rallye Škoda zajął Belg Robert Droogmans, Gerhard Kalnay w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację ERC.

Klasyfikacja kierowców

edytuj

(wg źródła[1])

Tabela obejmuje tylko pierwszą dziesiątkę zawodników. Uwzględniono tylko rajdy z najwyższym współczynnikiem (4). W mistrzostwach punktowane było pierwsze dziesięć miejsc, zawodników zarejestrowanych w ERC w stosunku: 20, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 3, 2, 1 pkt. Następnie zdobyta liczba punktów mnożona była przez współczynnik rajdu (od 1 do 4).

Przypisy

edytuj
  1. a b Season 1983 ERC 1983. ewrc-results.com. [dostęp 2017-11-30]. (pol.).