Ratownik wodny morski

Ratownik wodny morski – dawny zawodowy stopień w ratownictwie wodnym. Ustawą o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych od 1 stycznia 2012 wprowadzone zostało tylko jedno uprawnienie – ratownik wodny, zastępując wszystkie istniejące uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego^[a]^[1].

Wymogi formalne do rozpoczęcia kursu

uczestnik ma mieć ukończony 18 rok życia
uczestnik ma posiadać:
- stopień ratownika WOPR
- tytuł ratownika według ustawy o PRM lub tytuł: lekarza systemu, pielęgniarki systemu, ratownika medycznego
- ważną kartę identyfikacyjną ratownika WOPR
- dwa patenty lub uprawnienia przydatne w ratownictwie wodnym
- udokumentowane odbycie 100 godzin stażu ratownika WOPR, w tym 50 godzin na kąpielisku morskim

Uprawnienia (do 2012 roku)

Ratownik wodny morski mógł:

wykonywać czynności ratownika WOPR
udzielać kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z ustawą o PRM
pełnić funkcję kierownika zespołu ratowników na kąpieliskach morskich oraz przybrzeżnych i wewnętrznych wodach morskich.

Aktualne uregulowania prawne

Stopień ratownika wodnego morskiego znajdował umocowanie prawne w uchwale nr 5/6/09 Prezydium Zarządu Głównego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR^[2]. Po wejściu w życie w 2012 roku ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych jest tylko jedno obowiązujące uprawnienie – ratownik wodny, które zastąpiło wszystkie dotychczasowe uprawnienia z zakresu ratownictwa wodnego^[1]. Jednakże Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zachowało nadal wszystkie dotychczasowe stopnie, które należy traktować jako wewnętrzną hierarchię organizacji (potwierdzenie utrzymania stopni można znaleźć m.in. w uchwale ZG WOPR z dnia 28 marca 2015 r.)^[3].

Uwagi

↑ Jednak w myśl art. 41 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika z zakresu ratownictwa wodnego na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.

Przypisy

↑ ^a ^b USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147)
↑ UCHWAŁA Nr 5/6/09 PREZYDIUM ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR. [dostęp 2015-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 listopada 2015)].
↑ Uchwała nr 21/X/2015 ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie uchwał i decyzji w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.

Zobacz też

[:0-1] Jednak w myśl art. 41 ust. 1 Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych osoby, które uzyskały uprawnienia ratownika z zakresu ratownictwa wodnego na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują swoje uprawnienia.

[p32-2] USTAWA z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 147)

[3] UCHWAŁA Nr 5/6/09 PREZYDIUM ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 5 grudnia 2009 roku w sprawie stopni ratowników i instruktorów WOPR. [dostęp 2015-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 listopada 2015)].

[4] Uchwała nr 21/X/2015 ZARZĄDU GŁÓWNEGO WODNEGO OCHOTNICZEGO POGOTOWIA RATUNKOWEGO z dnia 28 marca 2015 roku w sprawie uchwał i decyzji w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.

[a]

[1]

[2]

[3]