"Rebel Girl" – piosenka amerykańskiego zespołu punkowego Bikini Kill. Utwór został wydany w 1993 w trzech różnych formatach - jako część EP Yeah Yeah Yeah Yeah, część albumu Pussy Whipped i jako singel na płycie siedmiocalowej. Na wersji singlowej pojawia się Joan Jett, która gra na gitarze i użycza wokalu w refrenie piosenki, oraz jest producentem singla. Utwór jest przykładem typowej piosenki riot grrrl i emblematem tego ruchu z lat 90. XX wieku.

Rebel Girl
Wykonawca singla
z albumu Pussy Whipped
Bikini Kill
Strona A

"New Radio"/"Rebel Girl"

Strona B

"Demirep"

Gatunek

riot grrrl, punk rock

Wydawnictwo

Kill Rock Stars

Producent

Joan Jett

Format

płyta siedmiocalowa

Kompozycja edytuj

"Rebel Girl" jest jedną z najwcześniej napisanych piosenek Bikini Kill, oraz była wykonywana na koncertach już w 1991.[1] Za autorów uznaje się wszystkich czterech członków zespołu. Tekst utworu został zainspirowany m.in. przez feministyczną artystką Julianą Luecking.[2] Kathleen Hanna podkreśliła jednak, że do napisania tekstu tak naprawdę zainspirowała ją grupa przyjaciółek, a Luecking była wtedy jej mentorką. "[...] Zaczęliśmy tworzyć tę grupę, która później stała się riot grrrl, i była to grupa dziewcząt rozmawiających o zakładaniu zespołów i zinach oraz o tym, jak możemy być feministami na scenie, w tym przysłużyć się innym grupom, które nie były bezpośrednio, wiesz, feministkami przez duże F".[3]

Tekst utworu porusza niespotykaną w głównym nurcie muzycznym tematykę i niejako odwraca się od tradycyjnych heteroseksualnych tekstów muzyki pop.[4] Według jednej z interpretacji podmiotem lirycznym jest lesbijka, która śpiewa "szczery hołd w formie piosenki miłosnej dla innej dziewczyny".[5] W szerszym kontekście tekst postrzega się jako odę do feministycznej solidarności.[6] Jest to do tej pory najbardziej rozpoznawalna piosenka Bikini Kill,[7][8] ale jest również kojarzona z radykalno-feministycznym ruchem riot grrrl. Od początku istnienia zespół był silnie powiązany z tym nurtem i, o wiele bardziej niż jakakolwiek piosenka, "Rebel Girl" jest najbardziej znaną kompozycją ruchu,[9][10] a nawet okrzykniętą jego hymnem.[11]

Kathleen Hanna w ten sposób wypowiedziała się na temat tekstu piosenki: "Chodzi mi o to, że to było jak całe moje szaleństwo w latach 90. Wszyscy rozmawialiśmy o tym, że nie jesteśmy binarni i nie mamy ani jednego narratora, i tego rodzaju postmodernistyczne rzeczy. Tak więc, oczywiście, naprawdę wpłynęła na mnie idea, że tożsamość jest płynna. [Ale] to także dzieciństwo, to seksowne uczucie podkochiwania się w kimś, kiedy tak naprawdę nie rozumiesz, co się dzieje... Zawsze lubiłam starsze, wredne dziewczyny z sąsiedztwa, które mnie ignorowały. Chciałem być nimi, być takie jak one, lub świrować z nimi - tak naprawdę nie wiedziałam [co]".[3]

Przypisy edytuj

  1. Normand, Marine: Morceau Classique: Dix choses à savoir sur “Rebel Girl” de Bikini Kill (1993). Lesinrocks.com, 9 kwietnia 2015. [dostęp 2016-10-28]. (fr.).
  2. Faraci, Devin: Smash Your Head On The Punk Rock: Bikini Kill – Rebel Girl. Birth.Movies.Death., 22 marca 2013. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
  3. a b Fascination, Friendship And Desire: Kathleen Hanna On The Reign Of 'Rebel Girl' [online], NPR.org [dostęp 2021-03-08] (ang.).
  4. Marisa Meltzer: Girl Power: The Nineties Revolution in Music. Faber & Faber, 2010. ISBN 978-1-4299-3328-5. (ang.).
  5. Maria Raha: Cinderella's Big Score: Women of the Punk and Indie Underground. Seal Press, 2004. ISBN 978-1-58005-116-3. (ang.).
  6. Tricia Rose, Andrew Ross: Microphone Fiends: Youth Music and Youth Culture. Routledge, 1994, 2014. ISBN 978-1-135-20841-7. (ang.).
  7. Battan, Carrie: Watch Five Essential Bikini Kill Videos. Pitchfork.com, 24 lipca 2012. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
  8. Chris Richards: Bikini Kill was a girl punk group ahead of its time. The Washington Post, 17 listopada 2012. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
  9. Kate Hutchinson: Riot Grrrl: 10 of the Best. The Guardian, 25 stycznia 2015. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
  10. American Popular Music: A Multicultural History. Thomson Wadsworth, 2006. ISBN 978-0-15-506229-0. (ang.).
  11. Breihan, Tom: Pussy Whipped Turns 20. Stereogum.com, 28 października 2013. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).