Wikipedia

Joan Jett

Joan Jett (urodzona jako Joan Marie Larkin 22 września 1958 w Filadelfii)[2] – amerykańska gitarzystka, kompozytorka, autorka tekstów, producent i wokalistka rockowa, okazjonalnie zajmująca się także aktorstwem.

Joan Jett
Ilustracja
(2013)
Imię i nazwisko

Joan Marie Larkin

Data i miejsce urodzenia

22 września 1958
Filadelfia

Pochodzenie

Stany Zjednoczone

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa

Gatunki

rock stadionowy[1], rock albumowy[1], hard rock[1], contemporary rock[1], contemporary pop[1], rock & roll[1]

Zawód

gitarzystka, wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka nagrań

Aktywność

od 1975

Wydawnictwo

Blackheart, Epic, Boardwalk, MCA, CBS, Warner Bros., Polydor, Chrysalis, Bellaphon, Mercury

Powiązania

The Runaways

Zespoły
Joan Jett & the Blackhearts
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jest najbardziej znana z przynależności do zespołu Joan Jett & the Blackhearts od początku lat 80. XX wieku. W poprzedniej dekadzie działała w pionierskim żeńskim zespole The Runaways, znanym ze swojego hitu „Cherry Bomb”, współtworzonego przez Joan Jett. Piosenka The Blackhearts „I Love Rock ’n’ Roll” osiągnęła pierwsze miejsce wielu list przebojów na całym świecie[3]. Inne przeboje zespołu to „Crimson and Clover”, „I Hate Myself for Loving You”, „Do You Wanna Touch Me”, „Light of Day”, „Love Is All Around” oraz „Bad Reputation”.

Jett posiada wokalną rangę mezzosopranu[4]. Jej trzy albumy (I Love Rock ’n’ Roll, Album i Up Your Alley) zostały certyfikowane jako złota lub platynowa płyta[5]. Gitarzystka została uznana za ikonę feminizmu[6][7]. Jett została okrzyknięta Królową Rock & Rolla[8]. Jest również znana pod pseudonimem Matki Chrzestnej Punka[9]. W 2015 roku została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.

W 2003 roku została sklasyfikowana na 87. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”[10]. W 2006 roku piosenkarka została sklasyfikowana na 65. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów „Hit Parader”[11].

Kariera edytuj

W wieku 15 lat założyła zespół The Runaways, należący do pionierów kobiecego rocka[potrzebny przypis]. Zespół istniał cztery lata. Jett pełniła w nim funkcję gitarzystki rytmicznej i wokalistki (w latach 1975–1977 jako druga wokalistka obok Cherie Currie, a od połowy roku 1977 do 1979 była główną piosenkarką).

Po rozpadzie The Runaways Joan Jett pojechała do Wielkiej Brytanii, w celu poznania członków Sex Pistols[12]. Wraz ze Stevem Jonesem i Paulem Cookiem nagrała kilka utworów, w tym także pierwotną wersję jej największego hitu, „I Love Rock N’ Roll”. Współpracowali z nią także podczas nagrywania jej pierwszej solowej płyty, Bad Reputation (pierwotnie wydanej jako Joan Jett w 1980). W 1981 roku postanowiła założyć po raz kolejny własny zespół. W ogłoszeniu zamieściła tekst: „Szukam trzech dobrze wyglądających facetów grających na instrumentach”[12]. Po znalezieniu muzyków wydała takie hity, jak „I Love Rock N’ Roll”, „Bad Reputation”, cover The Runaways „Cherry Bomb”, cover Bruce’a Springsteena „Light Of Day”, „Crimson And Clover” i „I Hate Myself For Loving You”. Joan Jett wraz z The Blackhearts gra do dziś, a ich ostatnio wydaną płytą była Unvarnished (2013).

Jest feministyczną ikoną w muzyce rockowej. Kultura riot grrrl była inspirowana przede wszystkim jej osobą. Joan współpracowała między innymi z Bikini Kill, L7 i Babes in Toyland, czyli z głównymi artystkami nurtu riot grrrl.

Inspiracją była dla niej Suzi Quatro. Jak sama Joan powiedziała, „skoro ona [Suzi Quatro] może grać rock ‘n’ rolla, to ja też mogę”[12].

Dyskografia edytuj

Filmografia edytuj

Tytuł Rok Uwagi Źródło
Lemmy 2010 film dokumentalny, reżyseria: Greg Olliver, Wes Orshoski [13]

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2014 Golden God Award Joan Jett Revolver Golden Gods Awards Laur [14]

Życie prywatne edytuj

Joan została, ze względów etycznych, wegetarianką. W roku 2011 nagrała dla organizacji PETA krótkie wideo, w którym zachęca do wegetarianizmu, podnosząc jego znaczenie dla zdrowia i ochrony środowiska[15].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f Stephen Thomas Erlewine: Joan Jett Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-02-03]. (ang.).
  2. ↑ Fricke, David: Joan Jett: Built to Rock. Rolling Stone, 24 kwietnia 2015.
  3. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Joan Jett. All Music Guide via VH1. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)].
  4. ↑ Summer Celebration review: Joan Jett. MLive.com, 26 czerwca 2009.
  5. ↑ Bill Martin: Pro Secrets Of Heavy Rock Singing. 2002. ISBN 1-86074-437-0.
  6. ↑ 10 great feminist anthems. Time Out New York.
  7. ↑ What the Press is Saying. Joan Jett and the Blackhearts.
  8. ↑ Petras, Kathryn, Petras, Ross: „It Always Seems Impossible Until It’s Done.”: Motivation for Dreamers & Doers. 22 kwietnia 2014. ISBN 978-0-7611-8127-9.
  9. ↑ Fulton, R: Joan Jett can see similarities with biopic alter ego Kristen Stewart as she advises Twilight star on dealing with fame. Daily Record, 5 września 2010.
  10. ↑ Rolling Stone’s „The 100 Greatest Guitarists of All Time” Do you agree?. theinsider.com. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
  11. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-29)]. (ang.).
  12. ↑ a b c Biografia Joan Jett w WP Muzyka. muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-02-03]. (pol.).
  13. ↑ Lemmy (2010). imdb.com. [dostęp 2011-07-30]. (ang.).
  14. ↑ Robert Pasbani: And the Winners of the Revolver Golden Gods Awards 2014 Are…. metalinjection.net. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  15. ↑ Joan Jett video for PETA about vegetarianism.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joan_Jett&oldid=71663211”