Reklamant – oznaczenie stosowane w książce rękopiśmiennej od XI wieku, polegające na umieszczeniu początku tekstu następnej składki na dole składki poprzedniej w celu ułatwienia ich bezbłędnego szeregowania.

Przykład reklamantu
Reklamant w rękopiśmiennym kodeksie, widoczny w prawym dolnym rogu strony.
Kolejna strona tego kodeksu – w pierwszej linii tekstu widoczne te same słowa, co w reklamancie (il. powyżej).


Pojęcie reklamantu dotyczy wyłącznie książek rękopiśmiennych i nie należy go mylić z kustoszem, który w książce rękopiśmiennej był oznaczeniem kolejności składek przy pomocy kolejnych liczb lub liter. W momencie, gdy rozpoczęto wydawanie pierwszych książek drukowanych, tzw. inkunabułów, nazwę reklamantów zmieniono na kustosze, a kustoszy na sygnatury[1].

Przypisy

edytuj
  1. Barbara Bieńkowska, Halina Chamerska: Zarys dziejów książki. Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze, 1987, s. 75–77, 113. ISBN 83-209-0557-5.