Roche Méane

Roche Méane (3712 m n.p.m.) – szczyt w grupie górskiej Écrins we francuskich Alpach Delfinackich. Leży w departamencie Hautes-Alpes.

Roche Méane

Państwo	Francja
Położenie	Alpy Wysokie
Pasmo	Alpy Delfinackie
Wysokość	3712 m n.p.m.
Położenie na mapie Alp Roche Méane
44°58′13″N 6°20′07″E

Położenie

Należy do wielkiej rosochy, odgałęziającej się od głównego grzbietu grupy w szczycie la Roche Faurio i biegnącej na północ ku La Meije. Jej grzbiet rozdziela w tym miejscu dolinę źródłowych cieków Romanche na wschodzie od doliny potoku Etançons (dopływu Vénéon) na zachodzie. Szczyt Roche Méane wznosi się w bocznej grani, odgałęziającej się od grani głównej wspomnianej rosochy w kierunku wschodnim w szczycie Grande Ruine, a ściślej – w północnym wierzchołku tego szczytu, zwanym Pic Maître (3726 m n.p.m.), w odległości kilkuset metrów od tego ostatniego, oddzielony odeń dość głęboką przełęczą zwaną Col du Diable.

Charakterystyka

Grań odchodząca od Pic Maître na Roche Méane odgina się następnie nieznacznie ku północnemu wschodowi i opada ku równince zwanej Plan de Valfourche w dolinie źródłowych cieków Romanche. Wyróżnia się w niej jeszcze szereg wyraźnych turni: Tour Carrée (Kwadratowa Wieża; 3675 m n.p.m.), następnie dwie bliźniacze turnie, zwane też zresztą Jumeaux (Bliźnięta), później dwie następne turnie, zwane Clochers des Alpes (Dzwonnice Alpejskie, ok. 3500 m n.p.m.) i w końcu kilka niższych turniczek, znanych jako Clochetons (Dzwonniczki).

W kierunku północnym szczyt Roche Méane opada wysokimi, stromymi zerwami na lodowiec Clot des Cavales, natomiast po stronie południowej – znacznie niższymi i nieco mniej stromymi ścianami na niewielki lodowczyk schodzący spod Grande Ruine.

Geologia

Podstawę masywu Roche Méane budują jasne granity zwane granitami typu la Bérarde, natomiast partie wierzchołkowe (podobnie jak i pozostałych szczytów wspomnianej wyżej grani) – gnejsy typu Lavey.

Turystyka

Szczyt dostępny jedynie dla doświadczonych turystów wysokogórskich i alpinistów. Wymaga stosowania sprzętu i technik alpinistycznych. Droga normalna prowadzi ze schroniska Adèle Planchard (3173 m n.p.m.) lodowcem na przełęcz Col du Diable i stamtąd granią południowo-zachodnią na szczyt. Przewyższenie: ok. 500 m, zasadnicze trudności grupują się na ostatnich 200 m, wiodących granią na szczyt. Czas wejścia (wraz z powrotem) ok. 6-7 godz.

Bibliografia

• Carte touristique 1:100 000 nr 54 "Grenoble. Gap", wyd. 3, IGN France, Paris 1977;