Rocznik kamieniecki
Rocznik kamieniecki – zachowany fragmentarycznie polski średniowieczny rocznik z XIII wieku.
Rocznik kamieniecki należy do rodziny roczników tworzonych na Śląsku w środowisku cystersów[1]. Rocznik stanowi kompilację innych źródeł stworzoną w XIII w., o czym świadczy jego początek: „Ista accepta sunt de cronicis polonorum”[2]. Kompilacja ta powstała po 1250 (data fundacji klasztoru)[2]. Rocznik zachował się w ułamkowej karcie, przechowywanej dawniej w klasztorze kamienieckim, aczkolwiek była ona prawdopodobnie fragmentem większej całości[2]. Karta obejmuje lata 965–1165[2]. Oprócz informacji prawdziwych zawiera też szereg błędnych wiadomości[2]. Pokrewieństwo z Rocznikiem kamienieckim wykazuje fragment pisany w XVI w., obejmujący lata 965–1013, przechowywany dawniej w Bibliotece Baworowskich we Lwowie[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dąbrowski 1964 ↓, s. 60–61.
- ↑ a b c d e Dąbrowski 1964 ↓, s. 61.
- ↑ Dąbrowski 1964 ↓, s. 62.
Bibliografia edytuj
- Jan Dąbrowski: Dawne dziejopisarstwo polskie (do roku 1480). Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1964, s. 60–62.