Rodolfo González (ur. 1945)
Rodolfo González (ur. 16 grudnia 1945 w Guadalajarze) – meksykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.
| Pseudonim |
El Gato |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
175 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
lekka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
89 |
| Zwycięstwa |
80 |
| Przez nokauty |
67 |
| Porażki |
8 |
| Remisy |
1 |
Jego kuzynem jest José Becerra, były zawodowy mistrz świata wagi koguciej, który był również jego pierwszym managerem[1]. González rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1959. Do końca 1962 walczył wyłącznie w Meksyku. Pierwsze 35 walk wygrał przez nokaut, a kolejne die przez techniczny nokaut, zanim doznał pierwszej porażki w 1961. Do końca 1962 wygrał 51 walk przy jednej przegranej, przy czym aż 47 przed czasem [2]. W 1963 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i przegrał pierwszą walkę.
Krótko potem błędnie zdiagnozowano u niego raka wątroby; w istocie była to ciężka angina[3][a]. Powrócił do uprawiania boksu w 1965. Od listopada 1966 wygrał kolejnych 12 walk, zanim 17 grudnia 1970 Antonio Cervantes pokonał go przez techniczny nokaut w 8. rundzie. Następnie González wygrał 4 walki w 1971, a w 1972 pokonał m.in. Jimmy'ego Robertsona i Rubena Navarro, zanim stanął do walki o pas mistrza świata wagi lekkiej federacji WBC ze swym rodakiem Chango Carmoną, który dwa miesiące wcześniej zdobył go po zwycięstwie nad Mando Ramosem.
Walka odbyła się 10 listopada 1972 w Los Angeles. González wygrał przez poddanie w 12. rundzie i został nowym mistrzem świata. Dwukrotnie bronił skutecznie tytułu wygrywając 17 marca 1973 w Los Angeles z Rubenem Navarro przez techniczny nokaut w 9. rundzie i 27 października tego roku, również w Los Angeles, zwyciężając Antonio Puddu przez TKO w 10. rundzie. W kolejnej obronie 11 kwietnia 1974 w Tokio został znokautowany w 6. rundzie przez Gutsa Ishimatsu. W walce rewanżowej 28 listopada tego roku w Osace Ishimatsu ponownie go znokautował, tym razem w 12. rundzie. Była to ostatnia walka zawodowa Gonzáleza.
Po zakończeniu kariery pracował m.in. przy resocjalizacji byłych więźniów i w South Bay Drug Abuse Services w Chula Vista[3].
Uwagi edytuj
- ↑ González w wywiadzie z 2002 podtrzymywał wersję o raku. Twierdził, że uleczyła go Matka Boża z Guadalupe, do której modlił się w katedrze w Tijuanie. Dan Hanley, Touching Gloves with... Rodolfo Gonzalez [online], Cyber Boxing Zone, maj 2002 [dostęp 2013-03-31] (ang.).
Przypisy edytuj
- ↑ Dan Hanley, Touching Gloves with... Rodolfo Gonzalez [online], Cyber Boxing Zone, maj 2002 [dostęp 2013-03-31] (ang.).
- ↑ Wykaz walk zawodowych Gonzáleza [online], boxrec.com [dostęp 2013-03-31] (ang.).
- ↑ a b Marc Appleman. RODOLFO GONZALEZ WAS ONCE ON TOP OF THE WORLD : Now He Helps Others on Their Way Up. „Los Angeles Times”, 1987-07-07. [dostęp 2013-03-31]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Marc Appleman. RODOLFO GONZALEZ WAS ONCE ON TOP OF THE WORLD : Now He Helps Others on Their Way Up. „Los Angeles Times”, 1987-07-07. [dostęp 2013-03-31]. (ang.).
- Dan Hanley, Touching Gloves with... Rodolfo Gonzalez [online], Cyber Boxing Zone, maj 2002 [dostęp 2013-03-31] (ang.).
- Jim Amato, Rodolfo "Gato" Gonzalez [online], East Side Boxing, 12 kwietnia 2007 [dostęp 2013-03-31] (ang.).
- Rodolfo "Gato" Gonzalez [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-03-31] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Gonzáleza [online], boxrec.com [dostęp 2013-03-31] (ang.).
- Rodolfo GONZALEZ [online], Sport & Note [dostęp 2013-03-31] (ang.).