Roman Witkiewicz (ur. 1886 w Stanisławowie, zm. 3/4 lipca 1941 we Lwowie) – polski inżynier mechanik, profesor Politechniki Lwowskiej.

Roman Witkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1886
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1941
Lwów

profesor nauk technicznych
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

1915

Habilitacja

1917

Profesura

1930

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lwowska

Życiorys edytuj

Absolwent Politechniki Lwowskiej. W 1915 roku obronił pracę doktorską (Spalanie izobaryczne w motorze gazowym), w 1917 roku habilitował się, a w 1921 roku objął kierownictwo Katedry Pomiarów Maszynowych. Dzięki jego inicjatywie rozpoczęto budowę Laboratorium Maszynowego, które zostało ukończone w 1925 roku. W 1922 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1930 roku – profesorem zwyczajnym Politechniki Lwowskiej. Był członkiem czynnym Akademii Nauk Technicznych, autorem szeregu prac naukowych (m.in. Tarcie układu korbowego a działalność mechaniczna, Elastyczność kotła a cieplarki, Wytyczne i materiały do projektowania podkarpackich rurociągów gazu ziemnego, Bezkorbowe silniko-sprężarki a napędy pneumatyczne o wielkiej mocy. Organizował kształcenie specjalistów inżynierii chemicznej na Wydziale Mechanicznym PLw, był członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[1]. W okresie sowieckiej okupacji Lwowa nadal prowadził działalność naukową. W sierpniu 1940 roku był gościem Wszechzwiązkowego Komitetu ds. Nauki ZSRR w Moskwie[2]. Członek rady miejskiej sowieckiego Lwowa[3].

Po zajęciu Lwowa przez Wehrmacht aresztowany przez Einsatzkommando zur besonderen Verwendung pod dowództwem Brigadeführera dr Karla Eberharda Schöngartha w nocy z 3 na 4 lipca 1941 roku, został tej samej nocy, bez sądu, rozstrzelany w grupie 25 polskich profesorów na Wzgórzach Wuleckich.

Do jego uczniów, którzy po II wojnie światowej zostali profesorami należą: Jan Bosch, Stanisław Chrzanowski, Stanisław Ochęduszko, Witold Około-Kułak, Witold Rosner, Fryderyk Staub, Stanisław Steindel, Kazimierz Sulima-Szawłowski, Zbigniew Wernicki, Wiktor Wiśniowski, Eliasz Zielski i Zdzisław Ziółkowski.

Przypisy edytuj

  1. Czasopismo Techniczne. R. 54, 10 sierpnia 1936, Nr 15 s. 266
  2. [Dzieje najnowsze: Tom 14, PAN, 1983].
  3. „W grudniowych (15 grudnia 1940) wyborach do rad obwodowych i miejskich ich członkami zostało sporo znanych Polaków. [...] Profesorowie Jakub Parnas, prof. Jan Lenartowicz, prof. Jan Grek, Włodzimierz Krukowski, prof. Stefan Banach, prof. Stefan Rudniański, prof. Stanisław Mazur, prof. Roman Witkiewicz, prof. Stanisław Pilat, prof. Kasper Weigel, Alfred Trawiński, [w:] Eugeniusz Duraczyński, Polska 1939-1945: dzieje polityczne, 1999].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj