Rosjanie w Estonii
Rosjanie w Estonii – rosyjska społeczność szacowana na ok. 320 tys. osób, co stanowi ok. 1/4 ludności Estonii. Za najważniejszy ośrodek rosyjskiej mniejszości w Estonii uważa się Narwę, gdzie Rosjanie stanowią 85%[1].
Historycznie obecność ludności słowiańskiej w Estonii sięga XI wieku, gdy zaczęły powstawać kolonie kupieckie w Tartu, Narwie i Tallinnie. W XVIII wieku Estonia znalazła się pod panowaniem Imperium Rosyjskiego – w rezultacie na jej terytorium zaczęli przybywać rosyjscy wojskowi i urzędnicy, a następnie Rosjanie – przedstawiciele innych profesji. Największe zmiany nadeszły w XX w. wraz z sowiecką okupacją krajów bałtyckich – w latach 1945–1990 udział Estończyków w całej populacji spadł z 90 do 60%. Wskazuje się przy tym, że procesy asymilacyjne przebiegły znacznie szybciej w przypadku potomków dawnej rosyjskiej inteligencji. Z kolei w przypadku potomków żołnierzy sowieckich oraz ludności przybyłej w czasach ZSRR w związku z intensywnym uprzemysłowieniem kraju, zauważalne były trudności z uzyskaniem estońskiego obywatelstwa[2].
Po odzyskaniu niepodległości przez Estonię wielokrotnie dochodziło do sporów w kwestiach związanych ze statusem mniejszości rosyjskiej – formalnie status mniejszości narodowej przysługuje jedynie osobom z obywatelstwem Estonii, tymczasem część osób narodowości rosyjskiej nie ma obywatelstwa estońskiego[3]. Np. w 2015 w Estonii mieszkało na stałe 368 tys. osób rosyjskojęzycznych, spośród których 85 tys. nie posiadało żadnego obywatelstwa, a 92 tys. było obywatelami Federacji Rosyjskiej[4].
Do czasu rosyjskiej inwazji na Ukrainę mniejszość rosyjska w Estonii postrzegana była jako sprzyjająca polityce prowadzonej przez Władimira Putina, np. spośród 90 tys. osób z rosyjskim obywatelstwem jego wyborcami było 94%. Wyraźna zmiana postaw nastąpiła po 24 lutego 2022 – wśród zamieszkujących Estonię Rosjan spadło poparcie dla rosyjskich władz oraz rosyjskich mediów państwowych[5]. Z drugiej strony odnotowano wzrost aktywności rosyjskich służb specjalnych werbujących osoby często przekraczające granicę między Rosją a Estonią[6].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wojciech Nowicki: Estońscy bezpaństwowcy. polityka.pl, 2011-01-27. [dostęp 2022-04-27].
- ↑ Kamil Baraniuk: Mniejszości rosyjskojęzyczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej – przykład Estonii. cejsh.icm.edu.pl. [dostęp 2022-04-27].
- ↑ Michał Patyna: Problem integracji Rosjan w Estonii w latach 1989-2005. bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2022-04-27].
- ↑ Joanna Hyndle-Hussein: Estonia nowelizuje ustawę o obywatelstwie. osw.waw.pl, 2015-01-28. [dostęp 2022-05-02].
- ↑ Pekka Vänttinen: Rosyjska mniejszość w Estonii coraz bardziej przeciwna Putinowi. euractiv.pl, 2022-03-23. [dostęp 2022-04-27].
- ↑ Rosja werbuje szpiegów w Estonii. Celuje w osoby jeżdżące po ser i paliwo. money.pl, 2022-03-27. [dostęp 2022-04-27].
Linki zewnętrzne edytuj
- Joanna Hyndle-Hussein, Miryna Kutysz: Rosyjskojęzyczni na Łotwie i w Estonii. osw.waw.pl, 2004-08-15. [dostęp 2022-04-27].
- Jeroen Bult: David Vseviov: Rosja nie przyciąga już tak bardzo estońskich Rosjan. przegladbaltycki.pl, 2020-10-06. [dostęp 2022-04-27].
- Kazimierz Popławski: Estonia po rosyjsku. znak.com.pl, 2015-10. [dostęp 2022-04-27].
- Kinga Dudzińska, Rafał Tarnogórski: Estońsko-rosyjski spór graniczny. pism.pl, 2020-02-13. [dostęp 2022-04-27].