Rybniki (Białoruś)

Białoruś

Rybniki (biał. Рыбнікі; ros. Рыбники) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie stolińskim, w sielsowiecie Białousza, nad Horyniem. W 2009 roku liczyła 38 mieszkańców[1].

Rybniki
Рыбнікі
Рыбники
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

stoliński

Sielsowiet

Białousza

Populacja (2009)
• liczba ludności


38

Kod pocztowy

225531

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rybniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole znajduje się punkt z opisem „Rybniki”
Ziemia51°56′56″N 26°57′47″E/51,948889 26,963056

Obok wsi znajdują się duże stawy.

Historia edytuj

Dawniej miejscowość nosiła nazwę Dąbrowa (biał. Дуброва, Dubrowa; ros. Дуброва, Dubrowa). Na początku XX wieku był to folwark należący do wołości Stolin w ujeździe pińskim, w guberni mińskiej, w którym istniało jedno gospodarstwo zamieszkane przez 27 osób. W 1921 roku Dąbrowa znalazła się w granicach Polski[2]. W II Rzeczypospolitej folwark należał do gminy wiejskiej Stolin, początkowo w powiecie łuninieckim, od 1923 roku w powiecie stolińskim, w województwie poleskim. W 1921 roku liczył 42 mieszkańców (25 kobiety i 17 mężczyzn) i znajdowały się w nim 4 budynki mieszkalne. 36 osób deklarowało narodowość białoruską, 6 – polską. 36 osób deklarowało przynależność do wyznania prawosławnego, 6 – do rzymskokatolickiego[3]. Po wkroczeniu wojsk radzieckich w 1939 roku miejscowość została włączona do Białoruskiej SRR. Od 12 października 1940 roku należała do sielsowietu Białousza w rejonie stolińskim, w obwodzie piński. Od lipca 1941 roku do początku lipca 1944 roku Dąbrowa była okupowana przez wojska niemieckie. Po zakończeniu II wojny światowej pozostała w granicach Związku Radzieckiego. 8 stycznia 1954 roku miejscowość została włączona do obwodu brzeskiego. W 1963 roku utworzono w Dąbrowie przedsiębiorstwo hodowli ryb. W 1969 roku miejscowość otrzymała status wsi i została przemianowana na Rybniki[2].

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. [dostęp 2020-09-24]. (ros.).
  2. a b Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Том 4. Брэсцкая вобласць. Кніга II. Мінск: Выдавецтва „Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі“, 2007, s. 593. ISBN 978-985-11-0388-7.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom VII. Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 41.

Linki zewnętrzne edytuj