Ryx
Ryx (Pierścień) − polski herb szlachecki z nobilitacji, uznawany przez J. Dunina Borkowskiego za odmianę herbu Leliwa.
Opis herbu edytuj
Herb można blazonować następująco[1]:
W polu błękitnym między półksiężycem złotym, z gwiazdą ośmiopromienną srebrną między rogami, u głowicy i lilią złotą u podstawy dwa skrzydła orle srebrne. Klejnot: ramię zbrojne z pierścieniem złotym, wysadzanym kamieniami, w dłoni.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Herb nadany został 27 czerwca 1791 roku w Warszawie Franciszkowi Ryxowi, majorowi w regimencie piątym wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego[1]. J. Dunin Borkowski podaje inną datę nobilitacji – 9 grudnia 1790[2].
Nobilitowany Franciszek Ryx był synowcem (według niektórych przekazów naturalnym synem) kamerdynera króla Stanisława Augusta – Franciszka Ryxa, który był nobilitowany już w 1768 (patrz herb Pierścień).
Herbowni edytuj
Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Ryx (Ryks).
Przypisy edytuj
- ↑ a b Szymon Konarski: Materiały do Biografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej. T. 9. Buenos Aires, Sztokholm: s.n., 1987, s. 187.
- ↑ Jerzy Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 1. Lwów: Nakładem księgarni K. Łukaszewicza, 1881, s. 543-545.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Ryx z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla