Salut 001
Salut 001 – radioodbiornik produkcji radzieckiej firmy Radiotechnika z Rygi przy współpracy VEB Stern-Radio Berlin[2]. Na początku lat 80. radioodbiornik był modernizowany, m.in. dołożono jedno pasmo fal krótkich[2].
Typ |
superheterodyna, przenośny |
---|---|
Producent |
Radiotechnika Ryga |
Państwo | |
Lata produkcji |
1977-1988 |
Dane techniczne | |
Zakresy fal | |
Fale długie |
150-330 kHz |
Fale średnie |
I: 525-880 kHz |
Fale krótkie |
I: I: 3,45-5,8 MHz |
UKF |
87-107 MHz |
Czułość użytkowa | |
Fale długie |
34 dB/uV |
Fale średnie |
I: 33 dB/uV |
Fale krótkie |
I: 25 dB/uV |
UKF |
1,5 uV |
Inne | |
Napięcie zasilania |
220 V |
Pobór mocy (bat.) |
9 W |
Wymiary |
480 × 280 × 112 mm |
Masa |
6,3 kg |
Opis edytuj
Radioodbiornik przeznaczony do odbioru fal długich, średnich, krótkich i UKF. W porównaniu z ówcześnie produkowanym sprzętem zawierał wiele nowych i unikatowych rozwiązań, między innymi strojenie wzbogacone czujnikami sensorowymi, programator 8 stacji: po 4 z zakresu AM i FM, automatyczna regulacja częstotliwości zarówno dla UKF, jak i stacji nadających w systemie AM, niezależne anteny teleskopowe dla AM i FM (długość 120 cm), także dwie anteny ferrytowe[3]. Dodatkowo wyposażony był w funkcję automatycznego wyłączania i timer. Analogowa skala podświetlana jest na zielono wyłącznie podczas strojenia.
Odbiornik produkowany był w dwóch wersjach: dla ZSRR oraz NRD i na eksport do krajów zachodnich. W edycji „wschodniej” zastosowano pasmo OIRT oraz 5 zakresów fal krótkich, w wersji eksportowej UKF z zakresem CCIR oraz 8 pasm fal krótkich[3].
Historia edytuj
Po raz pierwszy radio zostało zaprezentowane na Międzynarodowych Targach Lipskich w roku 1977. Choć produkcji radzieckiej, zawierało rozwiązania, które powstały we współpracy z technikami z NRD[3]. W pierwszym roku obecności na rynku kosztowało 630 marek NRD[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Salut001 Radio Radiotehnika RT - after 1951 RRR Rigas Radio, build |Radiomuseum.org [online], radiomuseum.org [dostęp 2024-04-25] (ang.).
- ↑ a b Салют 001. Радиоприемник высшего класса. [dostęp 2012-01-05]. (ros.).
- ↑ a b c Testbericht Salut 001. dr-boesch-ch. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-16)]. (niem.).
- ↑ Salut 001. radiomuseum.org. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).