Wikipedia

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej (sel MW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1948

Rozformowanie

1950

Tradycje
Kontynuacja

30 Pułk Lotnictwa MW
7 Pułk Lotnictwa Specjalnego

Dowódcy
Pierwszy

kmdr por. pil. Aleksander Majewski

Organizacja
Dyslokacja

Wicko Morskie

Rodzaj sił zbrojnych

Marynarka Wojenna

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

Dowództwo Marynarki Wojennej

Jak-9
Pe-2
Po-2

Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj

W lutym 1948 roku rozpoczęto formowanie Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Marynarki Wojennej[a]. Etat eskadry przewidywał 316 wojskowych i 7 pracowników kontraktowych[1]. Znajdujący się już w dyspozycji Dowództwa MW klucz łącznikowy Po-2 został wcielony w skład organizującej się eskadry. Wyposażenie stanowiły samoloty myśliwskie Jak-9M, szturmowe Ił-2, bombowo-rozpoznawcze Pe-2FT, szkolno-bojowe Jak-9W oraz łącznikowe Po-2[2]. Pod względem operacyjnym sel MW podlegała Dowództwu Marynarki Wojennej, a Dowództwo Wojsk Lotniczych było odpowiedzialne za wyszkolenie lotnicze i techniczne personelu, uzupełnienie kadrowe, stan techniczny samolotów, zaopatrzenie w paliwo i smary[b].

18 października 1948 roku komisja Marynarki Wojennej pod przewodnictwem szefa lotnictwa MW, kmdr. por. nawig. Eustachego Szczepaniuka, przyjęła od Dowództwa Wojsk Lotniczych sformowaną eskadrę[3].

W listopadzie 1949 roku minister obrony narodowej polecił przeformować samodzielną eskadrę lotniczą MW na 30 Pułk Lotniczy oraz zorganizować 50 batalion obsługi lotnisk i kompanię szkolną lotnictwa MW. Jednostki te zostały sformowane w 1950 roku[4].

Struktura organizacyjna edytuj

dowództwo eskadry

  • dwa klucze szturmowe
  • jeden klucz myśliwski
  • jeden klucz bombowo-rozpoznawczy
  • jeden klucz łącznikowy

5 lutego 1949 roku Wojska Lotnicze przekazały dodatkowy klucz myśliwski Jak-9P, a nieco później klucz łącznikowy[5].

Dowództwo eskadry edytuj

Skład dowództwa podano za:Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.

  • dowódca – kmdr por. pil. Aleksander Majewski
  • zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – kpt. mar. Stanisław Ordon
  • pomocnik do spraw pilotażu – por. pil. Mieczysław Góral
  • szef sztabu – por. pil. Jan Łaniecki

Uwagi edytuj

  1. ↑ Rozkaz organizacyjny ministra obrony narodowej z 28 lutego 1948 roku
  2. ↑ Rozkaz ministra obrony narodowej z 28 października 1948 roku

Przypisy edytuj

  1. ↑ Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 16.
  2. ↑ Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 105.
  3. ↑ Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.
  4. ↑ Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 107.
  5. ↑ Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 106.

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985. ISBN 978-83-1112-14-09.
  • Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980: zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0782-5.
  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samodzielna_Eskadra_Lotnictwa_Marynarki_Wojennej&oldid=72869796”