Samolot walki radioelektronicznej

Samolot walki radioelektronicznej (także śmigłowiec walki radioelektronicznej) – statek powietrzny wyposażony w sprzęt do prowadzenia walki radioelektronicznej.

EA-6B Prowlery na pokładzie lotniskowca

Charakterystyka

Samolot walki radioelektronicznej posiada na pokładzie sprzęt do prowadzenia walki radioelektronicznej (WRE) pasywnej (rozpoznanie i przechwyt informacji) i aktywnej (zakłócanie, dezinformacja) głównie w paśmie fal ultrakrótkich i mikrofal. Działalność WRE z powietrza pozwala na zwiększenie zasięgu rozpoznania i walki w zakresie fal VHF i UHF, które nie posiadają zdolności do uginania czy odbijania od jonosfery, tak jak fale długie, średnie czy krótkie. Zasięg fal o mniejszej długości jest ograniczony krzywizną kuli ziemskiej – wymagane jest „widzenie się anten” (patrz: propagacja fal radiowych, łączność satelitarna). Ze względu na masę aparatury, samolot WRE pracuje jako przekaźnik. Przechwycone sygnały są kodowane i transmitowane do ośrodków rozpoznawczych na ziemi, gdzie są rejestrowane i analizowane. Z ośrodków naziemnych steruje się zdalnie pracą nadajników zakłócających znajdujących się w statku powietrznym.

Przykłady

• EA-6B Prowler
• EF-111A Raven
• EC-130H Compass Call
• Boeing EA-18G Growler
• Tornado ECR
• EF-10B Skynight
• An-12 BK-PPS
• Mi-8 PP

Bibliografia

• Marek Andruszkiewicz, Marta Motyl, Jacek Pająk: Rozpoznanie przeciwnika powietrznego w pododdziałach przeciwlotniczych. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-44-3.