Sarajewskie róże
Sarajewskie róże (bośn. Sarajevske ruže) − masa żywicy[1] z dodatkiem plastiku i zmieszana z czerwoną farbą, którą wypełniono dziury w jezdniach Sarajewa w miejscach, gdzie od eksplozji pocisków zginęły co najmniej trzy osoby[2]. Nazwa pochodzi od przypominającego płatki kwiatów układu bruzd, jaki granaty tworzyły w nawierzchni[3].
Państwo | |
---|---|
Kanton | |
Miejscowość | |
Materiał |
Pomysłodawcą projektu skatalogowania śladów po wybuchach był pod koniec lat 90. prof. Nedžad Kurto, architekt i artysta, natomiast projekt wypełnienia ubytków czerwoną masą przedstawił poeta, prozaik i scenarzysta filmowy Abdulah Sidran, który przeforsował go dzięki poparciu Timura Numicia. Ostatecznie do projektu wybrano 150 miejsc[2].
Z czasem następowała powolna degradacja róż z powodu słabej jakości materiałów. Po kilkuletnim planowaniu remontu 25 maja 2012 roku minister do spraw weteranów podpisał z wykonawca umowę o rekonstrukcji 12 róż w centrum miasta, a w następnej kolejności wszystkich pozostałych. Przy każdej róży zaplanowano tablicę upamiętniająca ofiary. Od tego czasu dokonano kilku rekonstrukcji (w 2012, 2015 i 2018 r.)[4][5][6].
Przypisy
edytuj- ↑ Oblężenie Sarajewa – 20 rocznica. Historion.pl, 2012-04-06. [dostęp 2014-04-26]. (pol.).
- ↑ a b Justyna Górniak. Sarajewskie róże. „Polityka”. 46/2012 (2883), s. 108−113, 2012-11-14. Polityka Spółdzielnia Pracy. ISSN 0032-3500. (pol.).
- ↑ "Biegnij lub spoczywaj w pokoju". Historia Sarajewa. [w:] TVN24.pl [on-line]. TVN S.A., 212-04-05. [dostęp 2014-04-26]. (pol.).
- ↑ Počela rekonstrukcija prve 'Sarajevske ruže' [online], 25 maja 2012 [dostęp 2023-02-08] .
- ↑ Sarajevo: Sanirana "Sarajevska ruža" u Ferhadiji [online], 27 kwietnia 2018 [dostęp 2023-02-08] .
- ↑ Ministarstvo za boračka pitanja KS obnavlja 'Sarajevske ruže' [online], 12 maja 2015 [dostęp 2023-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06] .