Schabse Rapaport
Schabse Rapaport[1] lub Rappaport[2] (ur. 15 czerwca 1885 w Białej Podlaskiej, zm. ?) – polski rabin[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
nieznana |
| Członek Nowego Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie | |
| Okres sprawowania |
13 września 1939-1940 |
| Wyznanie | |
Przed wojną był asesorem rabinatu Gminy Wyznaniowej Izraelickiej w Krakowie[3]. We wrześniu 1939 znalazł się w składzie nowego zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie[2]. Zaliczany był do grona cieszących się największym autorytetem rabinów krakowskich, mieszkał w kamienicy przy ulicy Dietla 63[1].
W 1940 wraz z rabinem Samuelem Kornitzerem przekazał pismo do Rady Głównej Opiekuńczej z prośbą o wstawiennictwo u księcia metropolity Adama Sapiehy, w celu powstrzymania wysiedleń Żydów z getta krakowskiego. Zarówno Rada, jak i abp. Sapieha interweniowali w tej sprawie u okupacyjnych władz niemieckich. W rezultacie jednak obaj rabini zostali aresztowani i 21 lutego osadzeni w niemieckim obozie koncentracyjnym. Okoliczności i data śmierci rabina Rapaporta pozostają nieznane[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Rabin Samuel (Szmelkes) Kornitzer, rabin Schabse Rapaport. b16.pl. [dostęp 2021-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-12)]. (pol.).
- ↑ a b Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 06, Generalne Gubernatorstwo. Relacje i dokumenty (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012; E-ISBN-13: 978-83-235-1195-3); str. 51
- ↑ Księga Adresowa Miasta Krakowa i Województwa Krakowskiego 1932 (Wydawnictwo Pod Konstracją Magistratu Stoł. Król. Miasta Krakowa); str. 163