Wikipedia

Schronisko przy Siustrach

Schronisko przy Siustrach, Schronisko przy Przysiółku Siustry koło Ryczowa – schronisko w skałach Długiej Góry na Wyżynie Ryczowskiej wchodzącej w skład Wyżyny Częstochowskiej[1]. Administracyjnie należy do miejscowości Złożeniec w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Pilica[2].

Schronisko przy Siustrach
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Złożeniec, Długa Góra

Długość

18 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

455 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku N, S

Kod

J.Cz.IV-03.60

Położenie na mapie gminy Pilica
Mapa konturowa gminy Pilica, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Siustrach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Siustrach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Siustrach”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko przy Siustrach”
Ziemia50°25′31″N 19°37′00″E/50,425278 19,616667
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nazwa jaskini pochodzi od należącego do Złożeńca przysiółka Siustry u północno-wschodnich podnóży Długiej Góry[2].

Opis obiektu

edytuj

Jest to duży tunel przebijający na wylot skały w szczytowej partii Długiej Góry. Otwór południowy ma wysokość 1,7 m i szerokość 1,5 m i w głąb skały biegnie od niego regularnie rozszerzający się korytarz, który przy otworze północnym ma wysokość 1,5 m, ale osiąga szerokość 8 m. Długość głównego tunelu wynosi 8 m. Z jego środkowej części odchodzi ku wschodowi ciasny korytarzyk, początkowo wznoszący się, potem poziomy. W środku swojej długości przedzielony jest wiszącą polewą naciekową[1].

Tunel powstał w późnojurajskich wapieniach skalistych w strefie freatycznej. Świadczą o tym kotły wirowe i rury na jego stropie i ścianach Namulisko jest obfite, złożone z odłamków wapiennych, piasku i gliny. Przy otworze południowym było rozkopywane. Tunel jest suchy i przewiewny, jego ściany przy otworach porastają glony i mchy, wewnątrz obserwowano nieliczne pajęczaki[1].

Schronisko znane i odwiedzane od dawna. Po raz pierwszy opisał go Kazimierz Kowalski w 1951 r.[3] Obecny opis i plan sporządzili M. Szelerewicz i A. Górny w maju 1991 i listopadzie 1998 r.[1]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Andrzej Górny, Mariusz Szelerewicz, Schronisko przy Siustrach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-06-12].
  2. ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-05-13].
  3. ↑ Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski. Tom I, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_przy_Siustrach&oldid=72951165”