Siebież

	Siebież; Себеж
	Siebież; Себеж
	; Uliczka w Siebieżu z cerkwią św. Trójcy
	Herb
Państwo	Rosja
Obwód	pskowski
Rejon	siebieżski
Wysokość	130 m n.p.m.
Populacja (2015); • liczba ludności	; 5480
Nr kierunkowy	+7 81140
Kod pocztowy	182250
Tablice rejestracyjne	60
	Położenie na mapie obwodu pskowskiego Siebież
	Położenie na mapie Rosji Siebież
	56°17′N 28°29′E/56,283333 28,483333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa
	Portal Rosja

Siebież (ros. Себеж) – miasto w Rosji, w obwodzie pskowskim, pomiędzy jeziorami Siebieżskim i Orono, siedziba administracyjna rejonu siebieżskiego. W 2015 roku liczyło około 5,5 tys. mieszkańców.

Spis treści

HistoriaEdytuj

Siebież na początku XX wieku

W 1414 roku Siebież został spalony przez najazd wojsk litewskich Witolda. Później należał do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Został zajęty przez Rosjan w czasie II wojny litewsko-moskiewskiej (1534-1537). W 1535 roku wojska moskiewskie w ciągu kilku tygodni zbudowały tutaj drewnianą twierdzę. Od drugiej połowy XVI wieku do początków XVIII wieku był kilkukrotnie przechodził z rąk do rąk, zdobywany przez wojska polsko-litewskie a następnie odbijany rosyjskie. W składzie Rzeczypospolitej administracyjnie przynależał do województwa połockiego Litwy.

W 1772 roku, w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej, Siebież został włączony do Rosji i otrzymał wówczas prawa miejskie, a następnie ustanowiono go siedzibą ujezdu siebieskiego. W 1886 roku liczył 4051 mieszkańców, w tym 2436 żydów, 1214 prawosławnych, 393 katolików. Według carskich danych z 1897 roku miasto najliczniej zamieszkiwali Żydzi (59%), Białorusini (23%), Rosjanie (14%) i Polacy (3%)^[1]. Na miejscowym starym cmentarzu katolickim do dnia dzisiejszego zachowało się wiele polskich nagrobków.