Siemion Rozenfeld
Siemion Mojsiejewicz Rozenfeld (ros. Семён Моисеевич Розенфельд; ur. 1 października 1922[1], zm. 3 czerwca 2019[2]) – radziecki żołnierz i partyzant pochodzenia żydowskiego, uczestnik powstania i masowej ucieczki więźniów z obozu zagłady w Sobiborze[3].
 Siemion Rozenfeld w 2015 | |
 sierżant
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się na Ukrainie. W 1940 wstąpił do Armii Czerwonej. Gdy jego pułk dostał się do niewoli niemieckiej, on sam został we wrześniu 1941 przewieziony do obozu pracy SS w Mińsku. We wrześniu 1943 jako Żyd został deportowany do obozu zagłady w Sobiborze na terenie okupowanej Polski[4]. Był członkiem grupy czerwonoarmistów skupionej wokół Aleksandra Pieczerskiego, który był współorganizatorem powstania i masowej ucieczki więźniów Sobiboru[3]. W czasie ucieczki z Sobiboru został ranny. Po ucieczce ukrywał się w lesie, a po wyzwoleniu ponownie wstąpił do Armii Czerwonej z którą dotarł do Berlina (na ścianie ruin kancelarii Adolfa Hitlera[4] wyrył bagnetem napis: „Baranowicze – Sobibór – Berlin”[1]). W czasie walk został dwukrotnie ranny. W Armii Czerwonej doszedł do stopnia sierżanta[4].
W 1990 emigrował wraz z rodziną do Izraela[4], gdzie zmarł 3 czerwca 2019 w szpitalu w Kaplan[2]. Rok przed śmiercią odznaczony ukraińskim Orderem „Za zasługi” III klasy[5]. Był prawdopodobnie ostatnim żyjącym uczestnikiem powstania i masowej ucieczki więźniów Sobiboru z 14 października 1943 roku[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Survivors of the revolt. sobiborinterviews.nl. [dostęp 2019-06-19]. (ang.).
- ↑ a b Zmarł ostatni z uciekinierów z obozu w Sobiborze. Miał 96 lat. elbi.pl. [dostęp 2019-06-19]. (pol.).
- ↑ a b c Odszedł kolejny świadek Sobiboru.... supertydzien.pl. [dostęp 2019-06-19]. (pol.).
- ↑ a b c d Zmarł ostatni powstaniec. nowytydzien.pl. [dostęp 2019-06-19]. (pol.).
- ↑ Израильтянину Семену Розенфельду, участнику восстания в Собиборе, вручен украинский орден. newsru.co.il. [dostęp 2023-03-24]. (ros.).