Sierafima Amosowa

radziecka pilotka, major lotnictwa

Sierafima Tarasowna Amosowa po mężu Taranienko (ros. Серафима Тарасовна Амосова (Тараненко); ur. 7 sierpnia?/20 sierpnia 1914 w miejscowości Czernorieczenskaja w Kraju Krasnojarskim, zm. 17 grudnia 1992 w Moskwie) – radziecka lotniczka wojskowa w stopniu majora.

Sierafima Amosowa
Серафима Амосова
ilustracja
major lotnictwa major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1914
Czernorieczenskaja, Kraj Krasnojarski

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1992
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

588 nocny pułk lotnictwa bombowego/46 gwardyjski nocny pułk lotnictwa bombowego

Stanowiska

dowódca eskadry, zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Kaukazu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”

Życiorys edytuj

Ukończyła szkołę uniwersytetu fabryczno-zawodowego i szkołę lotnictwa cywilnego w Tambowie (1936), później pracowała jako pilotka samolotu na trasie Moskwa-Irkuck, od stycznia do września 1941 dowodziła kluczem szkolnej eskadry lotniska w Baszkirii. Od października 1941 służyła w Armii Czerwonej, w 1941 przyjęto ją do WKP(b). Ukończyła kursy doskonalenia lotników przy szkole lotniczej w Engelsie, od maja 1942 walczyła w wojnie z Niemcami jako dowódca eskadry i później zastępca dowódcy 588 nocnego pułku lotnictwa bombowego/46 gwardyjskiego nocnego pułku lotnictwa bombowego zwanego nocnymi wiedźmami. Wykonała 555 lotów bojowych, bombardując siłę żywą i technikę wroga. Po rozformowaniu pułku w 1945 została zdemobilizowana. Wyszła za mąż za oficera lotnictwa Iwana Taranienkę, Bohatera Związku Radzieckiego, i przyjęła jego nazwisko. Została pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Bibliografia edytuj