Siergiej (Sergo) Arseniewicz Goglidze (gruz. სერგო გოგლიძე, ros. Сергей (Серго) Арсеньевич Гоглидзе, ur. 1901 we wsi Korta, zm. 23 grudnia 1953 w Moskwie) – komisarz bezpieczeństwa państwowego II rangi Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych – generał pułkownik.

Sergo Goglidze
სერგო გოგლიძე
Ilustracja
komisarz bezpieczeństwa państwowego II rangi Sergo Goglidze
Data i miejsce urodzenia

1901
Korta, Gubernia kutaiska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1953
Moskwa

Ludowy Komisarz Spraw Wewnętrznych Gruzińskiej SRR
Okres

od 11 listopada 1934
do 14 listopada 1938

Przynależność polityczna

Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików)

Minister Bezpieczeństwa Państwowego Uzbeckiej SRR
Okres

od 13 listopada 1951
do 15 lutego 1952

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Odznaka Honorowego Czekisty

Życiorys

edytuj

Na początku lat trzydziestych dowodził oddziałami pogranicznymi na Zakaukaziu. Od listopada 1934 kierował NKWD na Zakaukaziu, 26 listopada 1935 mianowany komisarzem bezpieczeństwa państwowego III rangi. W 1938 brał udział w organizowaniu czystek w Samodzielnej Armii Dalekowschodniej. 14 listopada 1938 objął stanowisko szefa Obwodowego Zarządu NKWD w Leningradzie (do 26 lutego 1941), a w lipcu 1941 – stanowisko szefa NKWD w Kraju Chabarowskim. Od 7 maja 1943 do 3 stycznia 1951 szef Zarządu Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego/Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR w Kraju Chabarowskim, 9 lipca 1945 mianowany generałem pułkownikiem NKWD, od 26 sierpnia do 10 listopada 1951 I zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego ZSRR. Od 21 marca 1939 do 7 lipca 1953 zastępca członka WKP(b)/KPZR.

Na początku lat 50. XX w. był wiceministrem odpowiedzialnym za kontrwywiad wojskowy w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego, od 13 listopada 1951 do 15 lutego 1952 minister bezpieczeństwa państwowego Uzbeckiej SRR, od 13 lutego 1952 zastępca, a od 20 listopada 1952 do 11 marca 1953 ponownie I zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego ZSRR.

3 lipca 1953 aresztowany, następnie skazany na karę śmierci i rozstrzelany.

Odznaczenia

edytuj

Bibliografia

edytuj