Sitnica (Białoruś)
wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim
Sitnica (biał. Сітніца, ros. Ситница) – wieś na Białorusi w obwodzie brzeskim w rejonie łuninieckim, w sielsowiecie Sinkiewicze.
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225685 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 52°11′46″N 27°21′49″E/52,196111 27,363611
| |
Znajdują tu się przystanek kolejowy Sitnica i stacja kolejowa Sitnica. W pobliżu wsi położona jest kopalnia należąca do przedsiębiorstwa państwowego RUPP Granit. Wydobywa się tu dioryty, granodioryty i granity z przeznaczeniem na kruszywo[2][3].
Historia edytuj
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie łuninieckim[a], w gminie Lenin (Sosnkowicze)[4].
W kwietniu 1943 r. wieś została spacyfikowana, Niemcy zamordowali blisko 400 osób[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi edytuj
- ↑ do 1921 w powiecie mozyrskim
Przypisy edytuj
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ RUPP Granit. [dostęp 2020-11-26]. (ros.).
- ↑ Google Maps
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2020-11-26]. (pol.).
- ↑ Kazimierz Krajewski, IPN O. w Warszawie: Wieś na kresach północno–wschodnich pod dwiema okupacjami. martyrologiawsipolskich.pl. [dostęp 2019-08-01].
Bibliografia edytuj
- Grzegorz Hryciuk: Represje niemieckie na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej1941-1944. 2008.