Skala Ballinga
Skala Ballinga – skala obrazująca zawartość cukru w roztworze.
1 stopień Ballinga (skrót °Blg lub °B) odpowiada gęstość takiego roztworu cukru w temperaturze 20 °C, który zawiera 1% cukru (wagowo), czyli 10 g cukru na 1 kg roztworu. Skalę tę opracował w 1843 roku Karl Balling[1], niemiecki profesor chemii z Politechniki w Pradze[2].
Przelicznik:
- gdzie G – gęstość roztworu cukru.
W skali Ballinga wyskalowane są areometry Ballinga. W piwowarstwie stosuje się stopnie Ballinga do określenia gęstości brzeczki (ekstraktu), z której powstało piwo.
Skala Ballinga została udokładniona przez Adolfa Brixa, a następnie przez Fritza Plato. Skala Ballinga, skala Brixa (°Bx) i skala Plato (°P) są jednak bardzo zbliżone i różnią się dopiero na 5 i 6 miejscu dziesiętnym wyliczonej gęstości[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Martin P. Manning , Understanding Specific Gravity and Extract, „BrewingTechniques”, 1 (3), 1993 [zarchiwizowane z adresu 2012-04-14] .
- ↑ Gabriela Basařová. Professor at the Prague polytechnic Carl Joseph Napoleon Balling. „Kvasny Prumysl”. 51 (4), s. 130–135, 2005. [dostęp 2017-02-08].
- ↑ Alberta Rager: Brix, Balling, Plato, and Specific Gravity. Bacchus & Barleycorn. [dostęp 2017-02-08].