Skoki na trampolinie
Skoki na batucie – poddyscyplina gimnastyki akrobatycznej uprawiana z użyciem batutu.
| |
| Charakterystyka | |
| Rodzaj sportu |
poddyscyplina gimnastyki akrobatycznej |
|---|---|
| Popularność | |
| Dyscyplina olimpijska |
od 2000 roku do dziś |
Wstęp edytuj
W skokach na batucie rozgrywane są konkurencje:
- skoki indywidualne kobiet i mężczyzn;
- skoki synchroniczne kobiet i mężczyzn.
Zawodnicy wykonują
- jeden układ obowiązkowy, który zawiera pewne wymogi, przypisane elementy oraz
- dwa układy dowolne.
Układ składa się z 10 elementów, których suma trudności składa się na trudność układu. Na zawodach zawodnicy otrzymują punkty za trudność układu. Sędziowie oceniają układ w skali 0 - 10,0. Oceniana jest wysokość skoku, amplituda skoków (różnica wysokości pierwszego i ostatniego skoku), skoki w tzw. prostokącie - za każde wyjście poza jego obrys są odejmowane punkty, technika wykonania, płynność łączenia elementów oraz zakończenie układu (jeżeli zawodnik nie zatrzyma się w odpowiedniej chwili, sędziowie odejmują 0,3 punktów od oceny układu).
Skoki synchroniczne polegają na wykonaniu tych samych układów w tym samym czasie przez dwóch zawodników. W konkurencji synchronów bierze się pod uwagę synchroniczność zawodników wykonujących układ.
Na igrzyskach olimpijskich rozgrywane są jedynie konkursy indywidualne (zarówno kobiet, jak i mężczyzn). Składają się one z dwóch faz. W pierwszej fazie (kwalifikacyjnej) zawodnicy prezentują dwa układy. Najlepiej ocenieni rywalizują w fazie medalowej, prezentując swój finałowy pokaz.
Klasy edytuj
Skoki na trampolinie dzielą się na poszczególne klasy (etapy trudności): Pierwszy Krok, klasa Młodzieżowa, III, II, I i Mistrzowska. Im wyższy stopień tym trudniejsze elementy, najtrudniejsza jest klasa Mistrzowska. W zależności od klasy w układach są wymagane różne elementy.
- W klasie Pierwszy Krok wymagane występują łatwe do wykonania elementy, między innymi pad na brzuch, siady, półobroty, pad na plecy, nie ma w układzie żadnych salt ani elementów trudniejszych. Klasa Pierwszy Krok charakteryzuje się tą cechą, że jako jedyna z klas sportowych nie ma układu dowolnego - układy zostały wcześniej już ułożone.
- W klasie młodzieżowej w znajduje się salto kuczne w tył i baran kuczny oraz proste wyskoki (pad na brzuch, siad prosty, wyskok rozkroczny, czyli tzw. poziomka).
- W klasie III są pojedyncze salta (jedno z półobrotem, zwane baranem, salto kuczne w tył, proste w tył oraz salto łamane w tył) i różne wyskoki (wyskok kuczny, rozkroczny), obroty.
- W klasie II do pojedynczych salt dochodzi śruba w tył (salto z całym obrotem (360) wokół własnej osi)oraz obowiązkowo element w przód na plecy zwany lotką lub salto w tył na brzuch (proste, kuczne, łamane) – zależnie od wyboru zawodnika.
- W klasie I jest wymagane podwójne salto, w układzie obowiązkowym musi być co najmniej dziewięć salt, a w układzie dowolnym dziesięć salt. W zależności od wyboru zawodnika może to być podwójne salto w przód bądź w tył w dowolnej pozycji (kucznej, prostej, łamanej).
- Natomiast w klasie mistrzowskiej do podwójnych salt dochodzą obroty, śruby. W układzie dowolnym przeważnie mężczyźni wykonują nawet potrójne salta. W układzie dowolnym w klasie mistrzowskiej bardzo rzadko wykonywane są zwykłe, pojedyncze salta.
Medaliści olimpijscy w skokach na batucie edytuj
Mężczyźni edytuj
Kobiety edytuj
| Lp | Rok i miejsce | Złoto | Srebro | Brąz |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Sydney 2000 |  Irina Karawajewa
|
 Oksana Cychułowa
|
 Karen Cockburn
|
| 2. | Ateny 2004 |  Anna Dogonadze
|
Karen Cockburn
|
 Huan Shanshan
|
| 3. | Pekin 2008 | He Wenna
|
Karen Cockburn
|
 Jekaterina Chilko
|
| 4. | Londyn 2012 | Rosannagh MacLennan
|
Huang Shanshan
|
He Wenna
|
| 5. | Rio de Janeiro 2016 | Rosannagh MacLennan
|
 Bryon Page
|
Li Dan
|