Skrzyniarki (słow. Skriniarky) – odcinek grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Spaloną Kopą (2083 m n.p.m.) a Zadnią Salatyńską Przełęczą (1907 m), zwaną też Przełęczą pod Dzwonem. Kilka mniejszych turni otrzymało swoją nazwę, m.in. Czerwona Skała, Gankowa Kopa, Dzwon. Północne zbocza grani opadają stromo, w niektórych miejscach przepaścistymi ścianami (znaczna ekspozycja) do zawalonego głazami kotła lodowcowego Doliny Zadniej Salatyńskiej. Zbocza południowe wznoszą się nad skalistą Doliną Głęboką (górne piętro Doliny Jałowieckiej).

Fragment grani Skrzyniarek. W głębi Salatyny
Skrzyniarki po prawej stronie Zadniej Salatyńskiej Przełęczy

Jest to najtrudniejszy do przejścia odcinek w głównej grani od Banikowskiej Przełęczy do Brestowej. W niektórych miejscach przejścia są ubezpieczone łańcuchami. Przewieszone skały Gankowej Kopy dają schronienie w czasie deszczu. Oryginalne widoki na surowe, prawdziwie polodowcowe krajobrazy niemal pozbawionego roślin, zacienionego kotła lodowcowego Głęboki Worek pomiędzy zboczami Spalonej Kopy i Pachoła. Kontrastują z nimi „bieszczadzkie” krajobrazy Salatynów.

Szlaki turystyczne

edytuj
  – czerwony biegnący główną granią Tatr. Czas przejścia od Banikowskiej Przełęczy do Brestowej: 2:30 h, ↑ 2:40 h

Bibliografia

edytuj
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  • Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.