Sobór św. Mikołaja w Mikołajowie

Sobór św. Mikołajaprawosławny sobór parafialny w dekanacie mikołajowskim miejskim eparchii mikołajowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1]. Położony przy ulicy Falejewskiej 4 w Mikołajowie[2]. Zabytek o znaczeniu ogólnoukraińskim[2].

Sobór św. Mikołaja
Свято-Микільський соборний храм
48-101-0216
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 mikołajowski

Miejscowość

Mikołajów

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Eparchia

mikołajowska

sobór

od XX w.

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

9/22 maja; 6/19 grudnia

Położenie na mapie Mikołajowa
Mapa konturowa Mikołajowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „sobór św. Mikołaja”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „sobór św. Mikołaja”
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego
Mapa konturowa obwodu mikołajowskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „sobór św. Mikołaja”
46,97487°N 31,98930°E/46,974867 31,989297

Historia edytuj

Inicjatorem budowy pierwszej świątyni pod wezwaniem św. Mikołaja w Mikołajowie był Michaił Falejew, jeden z twórców miasta i Floty Czarnomorskiej, współpracownik Grigorija Potiomkina. Cerkiew powstać miała na potrzeby społeczności greckich przesiedleńców żyjących w Mikołajowie. O zamiarze wzniesienia świątyni Falejew informował arcybiskupa jekaterynosławskiego, chersońskiego i taurydzkiego Ambrożego 17 grudnia 1789 r., w rocznicę zdobycia przez Rosjan twierdzy oczakowskiej. Pierwsza cerkiew była budowana od następnego roku i przetrwała około dwudziestu lat. Była to budowla drewniana, o jej wyglądzie niczego nie wiadomo[2].

Murowana świątynia pod tym samym wezwaniem była budowana, nadal na potrzeby społeczności greckiej, w latach 1803–1817. Głównymi inicjatorami budowy byli archimandryta Zachariasz (Petropulo) oraz ks. Karp Pawłowski. W 1817 r. budowla została wyświęcona[2].

Cerkiew pozostawała czynna niemal przez całą swoją historię, nawet po rewolucji październikowej i w latach 30. XX wieku (gdy zamknięto m.in. najważniejszą dotąd prawosławną świątynię w mieście – sobór Narodzenia Matki Bożej[3]) funkcjonowała przy niej parafia prawosławna[2].

Po utworzeniu eparchii mikołajowskiej w 1992 r.[4] sobór został odremontowany, na jego dzwonnicy zawieszono nowe dzwony, w sąsiedztwie cerkwi urządzono studnię do święcenia wody, zaś w południowej części świątyni wzniesiono ołtarz boczny pod wezwaniem Opieki Matki Bożej[2].

Przypisy edytuj