Sobór Objawienia Pańskiego w Nogińsku

Sobór Objawienia Pańskiegoprawosławny sobór w Nogińsku, należący do dekanatu bogorodskiego eparchii bałaszyskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Sobór Objawienia Pańskiego
Богоявленский собор
5010315000
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 moskiewski

Miejscowość

Nogińsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

bałaszyska

Sobór
• nadający tytuł

od 1873
Świątobliwy Synod Rządzący

Wezwanie

Objawienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

6/19 stycznia

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony

Kazańska Ikona Matki Bożej, Tichwińska Ikona Matki Bożej (kopie), ikona św. Mikołaja, ikona Soboru Świętych Nowogrodzkich

Położenie na mapie obwodu moskiewskiego
Mapa konturowa obwodu moskiewskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Nogińsk, sobór Objawienia Pańskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nogińsk, sobór Objawienia Pańskiego”
55,8575°N 38,4397°E/55,857538 38,439684
Strona internetowa

Sobór wznosi się na miejscu cerkwi św. Mikołaja, wzniesionej najpóźniej w XVII stuleciu. Na jej miejscu w latach 1755–1767 ze środków zgromadzonych przez miejscowych wiernych została wzniesiona znacznie obszerniejsza świątynia. Od początku funkcjonowały w niej ołtarze Objawienia Pańskiego i św. Mikołaja. W latach 1822–1824 obiekt został powiększony o obszerny przedsionek, do którego przylegały ołtarze Opieki Matki Bożej i św. Mikołaja; pierwszy z wymienionych ołtarzy miał upamiętniać ocalenie miasta przed wojskami francuskimi w 1812[1]. W latach 1822–1824 powstała również dwukondygnacyjna dzwonnica. W 1873 cerkiew w Bogorodsku[a]. otrzymała status soboru, jednak w tym samym roku, na prośbę miejscowych wiernych, została rozebrana, by na jej miejscu mogła powstać jeszcze okazalsza świątynia. Obszerniejszy sobór, także pod wezwaniem Objawienia Pańskiego, został otwarty dla kultu w 1876[1]. W latach 1885–1886 podwyższono dzwonnicę cerkwi[1].

Sobór był czynny do 1938, gdy został zamknięty. Dwa lata później został zaadaptowany na potrzeby produkcji przemysłowej i stację gazową. W 1953 pojawił się projekt zniszczenia jego kopuł i dzwonnicy, jednak ostatecznie nie został on zrealizowany. Świątynia została zwrócona wiernym w 1989[1].

W 1992 proboszcz parafii soborowej, archimandryta Adrian (Staryna), został usunięty z dotychczasowo zajmowanych funkcji[2]. Cerkiew znalazła się wówczas w rękach niekanonicznej organizacji kościelnej – Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego (w którego jurysdykcji pozostawała do 1997 r.)[1]. W 1994 powołana została w jego strukturach eparchia bogorodska[3], której katedrą był właśnie sobór Objawienia Pańskiego[4].

Szczególnym kultem w soborze otaczane są kopia Tichwińskiej Ikony Matki Bożej, Kazańskiej Ikony Matki Bożej, ikony św. Mikołaja, św. Fiodora Uszakowa, Soboru Świętych Nowogrodzkich[1].

Związani z cerkwią edytuj

W cerkwi służył św. Konstantyn Gołubiew, rozstrzelany w 1937 w ramach wielkiego terroru duchowny prawosławny, święty nowomęczennik. Należąca do niego kopia Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej jest przechowywana w świątyni i otaczana szczególnym kultem[1].

W młodości psalmistą i śpiewakiem chóru soboru był Siergiej Izwiekow, później patriarcha moskiewski i całej Rusi Pimen[5].

Uwagi edytuj

  1. Ówczesna, przedrewolucyjna nazwa Nogińska.

Przypisy edytuj