Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Unalasce

Sobór Wniebowstąpienia Pańskiegoprawosławny parafialny sobór w Unalasce. Jest główną świątynią dekanatu Unalaska. Znajduje się w rejestrze National Historic Landmark i National Register of Historic Places.

Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego
Orthodox Church of the Holy Ascension
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny soboru
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Alaska

Miejscowość

Unalaska

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny w Ameryce

Parafia

Wniebowstąpienia Pańskiego w Unalasce

Wezwanie

Wniebowstąpienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

40. dzień po Passze

Położenie na mapie Alaski
Mapa konturowa Alaski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego”
Położenie na mapie Ameryki Północnej
Mapa konturowa Ameryki Północnej, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego”
Ziemia53°52′32,0″N 166°32′10,0″W/53,875556 -166,536111
Strona internetowa
Wnętrze (1984)

Historia

edytuj

Sobór jest czwartą świątynią prawosławną na tym miejscu, wzniesioną dla rozrastającej się parafii Wniebowstąpienia Pańskiego, działającej od 1824. Inicjatorem jego wzniesienia był ks. Aleksandr Kiedrowski. Prace budowlane trwały w latach 1894–1896. Wyposażenie soboru skompletowano z darów przybyłych z Rosji. Stąd znalazły się w nim ikony z XVI stulecia, a po 1910 także ikona przedstawiająca grupę świętych ufundowana przez cara Mikołaja II. W dniu poświęcenia w 1896 na wieży soboru znajdowało się siedem dzwonów, z czego sześć jest ciągle w użytku. Na przełomie XX i XXI w. sobór był remontowany; w 1996 miało miejsce jego ponowne poświęcenie.

Architektura

edytuj

Sobór posiada główną nawę i dwie kaplice boczne pod wezwaniem odpowiednio św. Sergiusza z Radoneża i św. Innocentego Irkuckiego (od 1996 także św. Innocentego z Alaski). W kaplicy św. Sergiusza z Radoneża znajduje się ikonostas pierwotnie wykorzystywany w pierwszej prawosławnej świątyni w Unalasce – kaplicy z 1808 oraz królewskie wrota z cerkwi z 1825, drugiej na tym miejscu. W drugiej z kaplic przechowywana jest kopia Ewangelii św. Mateusza w języku aleuckim.

Bibliografia

edytuj