Soliskowe Czuby
Soliskowe Czuby (słow. Soliskové hrby[1]) – cztery drobne turnie położone w Grani Soliska w słowackich Tatrach Wysokich. Od położonego na północ od nich Pośredniego Soliska oddziela je Leskowska Przełączka, natomiast od znajdującej się na południe pierwszej z Soliskowych Turni – Zadniej Soliskowej Turni – oddzielone są Pośrednią Soliskową Ławką[2].
 Soliskowe Czuby wśród podpisanych obiektów – widok od wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°09′35,1″N 20°01′57,2″E/49,159750 20,032556
| |
W grani wyróżnia się od północy kolejno następujące turnie:
- Zadnia Soliskowa Czuba (Zadný Soliskový hrb),
- Pośrednia Soliskowa Czuba (Prostredný Soliskový hrb),
- Skrajna Soliskowa Czuba (Predný Soliskový hrb),
- Mała Soliskowa Czuba (Malý Soliskový hrb)[3][1].
Jako pierwsi grań Soliskowych Czub od Pośredniego Soliska na Pośrednią Soliskową Ławkę przeszli 19 lipca 1903 r. Karol Englisch i przewodnik Paul Spitzkopf senior[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 335. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 88–90.
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-23].