Bitwa pod Mutiną (43 p.n.e.)
Bitwa pod Mutiną – starcie zbrojne, które miało miejsce 23 kwietnia 43 p.n.e. w trakcie kampanii mutińskiej, po śmierci Gajusza Juliusza Cezara.
II triumwirat | |||
Monety z podobiznami Marka Antoniusza i Oktawiana | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
Mutina, Górna Italia | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo sił senackich | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Wiosną roku 43 p.n.e. zwolennik Cezara Marek Antoniusz otoczył siły Brutusa Albinusa w położonym w Górnej Italii mieście Mutina (obecnie Modena). Naprzeciwko sił Antoniusza wyruszyły oddziały rzymskiego senatu dowodzone przez konsula Aulusa Hircjusza oraz adoptowanego syna Cezara – Oktawiana (późniejszego Augusta).
Pomimo poniesionej porażki w bitwie pod Forum Gallorum, Marek Antoniusz podjął decyzję kontynuowania oblężenia Mutiny. Dowódcy sił senackich zamierzali wykorzystać wcześniejszy sukces i wydać Antoniuszowi bitwę. Dnia 23 kwietnia oddziały senackie dotarły w okolice miasta. Antoniusz wyszedł im naprzeciw w sile zaledwie dwóch legionów oraz jazdy, próbując nie dopuścić przeciwnika do wkroczenia do miasta. Pozostałe legiony, wezwane przez Antoniusza jako wsparcie, nie dotarły na czas na pole bitwy.
Widząc słabość przeciwnika Oktawian oraz Hircjusz przypuścili atak na obóz przeciwnika, który został zdobyty. W trakcie walki Hircjusz poniósł jednak śmierć. Z pomocą legionu V Alaudae Antoniuszowi udało się jednak odzyskać obóz. Uznając swoją sytuację za bardzo trudną, podjął on decyzję o wycofaniu swoich sił w kierunku zachodnim.
Dwa dni później zmarł drugi z konsulów Gajusz Vibius Pansa Caetronianus (w wyniku ran odniesionych pod Forum Gallorum). Oktawian stał się jedynym dowódcą senackim (obok Decimusa Brutusa). Władca reprezuntującym własne interesy jeszcze w tym samym roku doprowadził do zawarcia z Antoniuszem porozumienia (II triumwirat).
Bibliografia edytuj
- Jochen Bleicken: Augustus, Fest, Berlin 1998, ISBN 3-8286-0136-7.
- Ronald Syme: The Roman Revolution, Oxford University Press, Oxford - New York 2002, ISBN 978-0-1928-0320-7.