Chien d’Artois
Chien d’Artois – rasa psa, należąca do grupy psów gończych. Podlega próbom pracy[1].
Inne nazwy |
Briquet |
---|---|
Kraj patronacki | |
Kraj pochodzenia | |
Wymiary | |
Wysokość |
52-58 cm |
Masa |
18-24 kg |
Rys historyczny edytuj
Rasa powstała w XVI wieku. Jest jedną z rdzennych ras francuskich psów myśliwskich. Wywodzi się od niej wiele ras psów gończych. Jest wynikiem krzyżówek psów gończych z wyżłami.
Wygląd edytuj
Sylwetka nieduża, muskularna, z długą, mocną szyją i długim ogonem w kształcie sierpa. Głowa z kwadratowym pyskiem, szeroką czaszką, czarnym nosem i długimi płaskimi uszami, osadzonymi na linii oczu.
Sierść krótka i przylegająca.
Umaszczenie jest trójkolorowe, z wyraźnym czaprakiem.
Zachowanie i charakter edytuj
Żywy i przyjazny.
Użytkowość edytuj
Pies wykorzystywany do polowań na drobną zwierzynę, głównie zające.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- David Alderton „Psy”, Wiedza i życie, Warszawa 2006
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 194. ISBN 83-7073-122-8.