Francesco Vecellio
Francesco Vecellio (ur. ok. 1475[a] w Pieve di Cadore, zm. ok. 1560 tamże) – włoski malarz, starszy brat Tycjana i jego bliski współpracownik. Jego obrazy znajdują się w różnych kościołach Wenecji Euganejskiej, w tym w kościele San Salvador w Wenecji[1].
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1475 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1560 |
| Narodowość |
włoska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Życie twórczość edytuj
Niewiele wiadomo o życiu i twórczości Francesca Vecelllia, być może dlatego, że często zmieniał zawody, będąc na zmianę artystą, żołnierzem, przedsiębiorcą i urzędnikiem[2].
W 1487 roku został wysłany do Wenecji aby studiować malarstwo. W 1495 roku porzucił malarstwo i został żołnierzem[3].
W latach 1511–1513, Francesco pomagał Tycjanowi malować freski w Scuola del Santo w Padwie, po czym obaj powrócili do Wenecji i otworzyli pracownię w San Samuele. Około 1516 roku Francesco powrócił do wojska, gdzie doznał poważnych ran, po czym powrócił do wspólnego życia z bratem. Od roku 1517 do około 1524 obaj bracia pracowali w Veneto[2].
W 1523 roku namalował kilka obrazów dla kościołów w Wenecji (San Salvador), Oriago i Camposampiero, a w 1528 obraz dla kościoła w San Vito di Cadore[3].
Francesco był drużbą na ślubie Tycjana z Cecylią 25 listopada 1525 roku. Trzy lata później obaj pracowali obaj w Wenecji malując na zlecenie doży Andrei Grittiego freski w kaplicy San Nicolò w Pałacu Dożów. Francesco rozpoczął najbardziej twórczy okres w swojej karierze. W latach 1530–1534 korespondował z bratem pracując nad 4 obrazami, mającymi ozdobić drzwi prospektu organowego w kościele San Salvador osiągając najwyższą artystyczną ekspresję. Po powrocie do Pieve di Cadore poświęcił się handlowi i obowiązkom urzędnika komunalnego. Dokumenty wskazują, że po tym czasie bracia nie widywali się zbyt często, ale jest prawdopodobne, że Francesco od czasu do czasu przyjeżdżał do Wenecji do pracy w warsztacie Tycjana. Zmarł zimą 1559–1560 roku. Został pochowany w grobowcu rodzinnym w Pieve di Cadore. Kilka lat po jego śmierci Tycjan uhonorował pamięć brata malując kompozycję wotywną z portretem Francesca w okresie jego starości ukazanego jako świętego Andrzeja i własny autoportret jako jego czciciela[2].
-
Boże Narodzenie z pasterzami, 1519–1526, Museum of Fine Arts, Houston -
Madonna z Dzieciątkiem, Musée Jacquemart-André -
Francesco Vecellio, Przemienienie Pańskie, kościół San Salvador -
Zmartwychwstanie Pańskie, kościół San Salvador
Uwagi edytuj
- ↑ Według Save Venice Inc. w 1483.
Przypisy edytuj
- ↑ Treccani.it: Vecèllio, Francesco. www.treccani.it. [dostęp 2016-08-28]. (wł.).
- ↑ a b c Save Venice Inc.: Francesco Vecellio’s Organ Door Shutters in San Salvador. savevenice.org. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
- ↑ a b Stefano Ticozzi: Vite dei pittori Vecellj, di cadore. Milano: Antonio Fortunato Stella, 1817 (forma oryginalna), 2010 (forma cyfrowa), s. 525–529. (wł.).