Jerzy Tyszkiewicz (zm. 1702)

Jerzy Tyszkiewicz herbu Leliwa (ur. ok. 1600, zm. 16 lutego 1702 roku) – ciwun wileński w latach 1685-1701, wojski wileński w latach 1658-1685, dworzanin pokojowy Jego Królewskiej Mości, starosta abelski^[1].

Syn Dymitra (zm. 1609), podkomorzego kijowskiego, marszałka królewskiego i Hanny Massalskiej (zm. 1620) lub Zofii Wolskiej. Ożenił się z Marianną Uniechowską herbu Ostoja. Jego syn Kazimierz (zm. 1701) był dworzaninem pokojów królewskich.

Poseł na sejm nadzwyczajny 1668 roku^[2].

Przypisy edytuj

↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 93, 743.
↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo - doktryna - praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 397.

Bibliografia edytuj

Kacper Niesiecki, "Herbarz Polski", (wyd. 1839-1846) (Tyszkiewiczowie herbu Leliwa)

[1] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 93, 743.

[2] Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo - doktryna - praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 397.

[1]

[2]