Piotr Michał Pac
Piotr Michał Pac herbu Gozdawa (ur. ok. 1650, zm. 22 lutego 1696) – starosta generalny żmudzki.
 Gozdawa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
około 1650 |
| Data śmierci |
22 lutego 1696 |
| Ojciec | |
| Matka |
Anna Woyna |
| Żona |
Tekla Konstancja Wołłowicz Marianna Tekla Naruszewicz |
Był najstarszym synem Hieronima Dominika, bratem Jana Kazimierza i Kazimierza Michała. W lipcu 1668 otrzymał potwierdzenie pełnoletniości i sam objął opiekę nad młodszym rodzeństwem. Posłował z powiatu brasławskiego na konwokację warszawską, skąd wybrany został na deputata do rewizji skarbu Rzeczypospolitej. Posłował na sejm styczniowy w 1672. Prawdopodobnie już od 1683 służył w wojsku litewskim jako porucznik chorągwi petyhorskiej hetmana wielkiego litewskiego Michała Kazimierza Paca i wziął udział w wojnie z Turcją: walczył pod Chocimiem, Barem i Żurawnem (1673–1676). W 1674 jako chorąży brasławski był obecny na elekcji Jana III Sobieskiego, podpisał jego pacta conventa[1]. W 1681 otrzymał starostwo brasławskie, które trzymał do 1685. W latach 1684–1696 był starostą żmudzkim; starostwo otrzymał 28 października 1684. Poseł sejmiku brasławskiego na sejm zwyczajny 1677 roku[2]. Poseł na sejm 1685 roku[3]. W 1685 obecny był na sejmie; wybrano go do komisji zajmującej się spawami finansowymi wojska.
W 1695 Pac przybył na wezwanie króla do Warszawy, aby pośredniczyć w próbie ugody między biskupem wileńskim Konstantym Kazimierzem Brzostowskim a hetmanem wielkim litewskim Kazimierzem Janem Sapiehą. Już chory opuścił Warszawę i udał się na Żmudź, gdzie zmarł. Jego ciała biskup żmudzki nie pozwolił pochować. Dopiero po długich sporach i interwencji u papieża, za wstawiennictwem brata Kazimierza Michała, uzyskano pozwolenie na złożenie zwłok w kościele Kamedułów w Pożajściu.
Piotr Michał Pac był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była od 1677 Tekla Konstancja Wołłowiczówna (zm. 1691) córka Eustachego Wołłowicza stolnika litewskiego, drugą żoną została w 1692 Marianna Tekla Naruszewiczówna (zm. 1726), córka podkanclerzego litewskiego Aleksandra Krzysztofa i wdowa po oboźnym litewskim Jerzym Karolu Chodkiewiczu. Oba małżeństwa były bezdzietne; majątek odziedziczyli młodsi bracia.
Przypisy edytuj
- ↑ Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 29.
- ↑ Diana Konieczna, Litewska kampania sejmikowa przed sejmem warszawskim z 1677 roku. Rocznik Lituanistyczny, 2018, T. 3. s. 90.
- ↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 625.