Piper PA-32 Cherokee Six
Piper PA-32 – seria sześcio/siedmioosobowych, lekkich samolotów produkowana przez amerykańskie przedsiębiorstwo Piper Aircraft w latach 1965–2007[1][2].
 Piper PA-32-300 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
jednosilnikowy, metalowy dolnopłat |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. |
7 842+ |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,00 m |
| Długość |
8,40 m |
| Wysokość |
2,40 m |
| Powierzchnia nośna |
16,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
811 kg |
| Startowa |
1542 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
280 km/h |
| Prędkość przelotowa |
272 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
5,3 m/s |
| Pułap |
4950 m |
| Zasięg |
1361 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 5 (opcjonalnie 6) | |
Rozwój edytuj
Produkcję serii PA-32 rozpoczęto od 260-konnego PA-32-260 Cherokee Six, który był sześcioosobową (lub siedmioosobową) wersją Piper PA-28 Cherokee[1][2].
Cherokee Six i jego następcy mieli bagażnik umieszczony pomiędzy silnikiem a kabiną pilota, oraz duże, podwójne drzwi ułatwiające wsiadanie pasażerom[1][2].
PA-32-300 edytuj
Wielu pilotów sądziło, że silnik generujący 260 KM jest za słaby dla Cherokee Six, dlatego 27 maja 1966 roku Piper uzyskał certyfikat FAA, który pozwolił na zastosowanie nowej, 300-konnej jednostki. Mocniejsza wersja otrzymała oznaczenie PA-32-300. Maszyna oferowana była w sprzedaży jako Model 1967[3].
PA-32R Saratoga edytuj
W 1975 r. zmieniono podwozie na chowane w locie, a nową wersję nazwano PA-32R (nazwa handlowa Lance). Był to pierwszy model z rodziny Saratoga – luksusowej serii samolotów Piper[1][2].
Saratoga, który miał inne, zwężone skrzydła zadebiutował w 1980 roku. Z powodu kryzysu ekonomicznego, który dotknął także przemysł lotniczy, produkcja Saratogi spadała, aż w 1985 całkowicie zaprzestano produkcji tego modelu.
Piper 6X edytuj
Po General Aviation Revitalization Act w 1994 roku, wznowiono produkcję Saratogi z chowanym podwoziem w 1995 roku. Nowy model PA-32 Saratoga został ponownie wprowadzony w 2003 roku w dwóch wariantach silnikowych – wolnossącym 6X i turbodoładowanym 6XT. Nowy model Pipera nie spotkał się jednak z zainteresowaniem nabywców i produkcję zakończono w drugiej połowie 2007 roku.
Prototyp PA-34 edytuj
Piper stworzył prototyp PA-32-260 z dwoma dodatkowymi silnikami Lycoming IO-360 zamontowanymi w skrzydłach. Trzysilnikowy samolot był protoplastą dwusilnikowej wersji Cherokee Six – PA-34 Seneca[4].
Wersje edytuj
- PA-32-250 Cherokee Six
- Prototyp z 250-konnym silnikiem Lycoming O-540, powstały dwa samoloty tego typu
- PA-32-260 Cherokee Six
- Produkowany seryjnie samolot z silnikiem Lycoming O-540-E o mocy 260 KM
- PA-32-260 Cherokee Six B
- Model z 1969 roku z powiększoną kabiną
- PA-32-260 Cherokee Six C
- Model z 1970 roku z drobnymi zmianami
- PA-32-260 Cherokee Six D
- Model z 1971 roku z drobnymi zmianami
- PA-32-260 Cherokee Six E
- Model z 1972 roku z innym wnętrzem i deską rozdzielczą (oznaczenia literowe nie były stosowane po 1972 roku)
- PA-32-300 Cherokee Six
- Wersja z 300-konną jednostką Lycoming O-540-K, nazwany Piper Six 300 po 1979 roku
- PA-32-300 Cherokee Six B
- Model z 1969 roku z inną deską rozdzielczą
- PA-32-300 Cherokee Six C
- Model z 1970 roku
- PA-32-300 Cherokee Six D
- Model z 1971 roku
- PA-32-300 Cherokee Six E
- Model z 1972 roku (oznaczenia literowe nie były stosowane po 1972 roku)
- PA-32-300LD
- Eksperymentalny, bardziej opływowy model, dla zwiększenia zasięgu
- PA-32S-300 Seaplane Version
- Wariant z fabrycznie zamontowanymi pływakami zamiast kół, powstał w niewielkich ilościach
- PA-32-301 Saratoga
- Wersja z 1980 roku z 300-konnym agregatem Lycoming IO-540-K1G5 i chowanym podwoziem
- PA-32-301T Turbo Saratoga
- Saratoga z turbodoładowanym silnikiem Lycoming TIO-540-S1AD i zmienioną osłoną silnika
- PA-32-3M
- Prototyp PA-32 z trzema silnikami. Dodatkowe 115-konne silniki Lycoming O-235 zamontowane były w skrzydłach. Maszyna była pierwowzorem dla PA-34 Seneca
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d 1978 Aircraft Directory, „Plane and Pilot”, Santa Monica: Werner & Werner Corp, 1977, s. 63, ISBN 0-918312-00-0.
- ↑ a b c d MR Montgomery i Gerald Foster: A Field Guide to Airplanes, Second Edition. Houghton Mifflin Company, 1992, s. 32. ISBN 0-395-62888-1.
- ↑ Federal Aviation Administration: TYPE CERTIFICATE DATA SHEET NO. A3SO. 2007-06-07. [dostęp 2010-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-31)].
- ↑ MR Montgomery i Gerald Foster: A Field Guide to Airplanes, Second Edition. Houghton Mifflin Company, 1992, s. 96. ISBN 0-395-62888-1.